14χρονη αποβάλλεται λόγω... facebook

Οι έφηβοι ασχολούνται με το διαδίκτυο είτε για να σερφάρουν
αναζητώντας ενδιαφέροντα ή και χιουμοριστικά βιντεάκια είτε για να επικοινωνήσουν
και να συνομιλήσουν με άλλα άτομα. Ένας χώρος κοινωνικής δικτύωσης ιδιαιτέρως
δημοφιλής μεταξύ των εφήβων, και όχι μόνο, είναι το facebook.

Εκεί μία 14χρονη μαθήτρια από τη Χρυσοπηγή Χανίων έφτιαξε ένα
γκρουπ με τον τίτλο «Ναι κι εγώ μισώ τη διευθύντριά μου». Σε αυτό το γκρουπ, όπου
είχαν γίνει μέλη άλλα τουλάχιστον 100 παιδιά, οι μαθητές αναφέρονταν στη
συγκεκριμένη καθηγήτρια λέγοντας πόσο αυστηρή είναι κι ότι μοιράζει συνεχώς
αποβολές. Πληροφορία που η ίδια επιβεβαίωσε με τις πράξεις της.

Μαθαίνοντας για την ύπαρξη του γκρουπ, η εν λόγω καθηγήτρια
ζήτησε τη συνεδρίαση του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου, όπου και αποφασίστηκε
να απομακρυνθεί η συγκεκριμένη μαθήτρια από το σχολικό της περιβάλλον.

Οι αντίδραση των συμμαθητών της 14χρονης ήταν άμεση. Δημιούργησαν
νέο γκρουπ στο facebook με τίτλο: « Θέλουμε
τη συμμαθήτριά μας πίσω στη Χρυσοποηγή». Τα παιδιά ζητούν να παραμείνει η συμμαθήτρια
τους στο σχολείο και παρά το γεγονός ότι εκείνη ζήτησε συγνώμη από τη διευθύντρια,
η απόφαση του συλλόγου των καθηγητών παρέμεινε η ίδια.  

Ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Νομού Χανίων Νίκος Βεστάκης δήλωσε: «Σύμφωνα με το νόμο, δεν μπορεί κανείς να
αλλάξει την απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων. Η Διεύθυνση είναι υποχρεωμένη να
εκτελέσει την απόφαση».

Η
υπουργός Παιδεία και δια βίου μάθησης, Άννα Διαμαντοπούλου σε σχετική ανακοίνωση
που εξέδωσε μετά τη δημοσίευση του συγκεκριμένου περιστατικού αναφέρει τα εξής:

«Η ανάγκη των νέων να εκφράζονται και να διατυπώνουν το συναίσθημα τους είναι
όχι μόνο αυτονόητη, αλλά πρέπει και να ενθαρρύνονται να το κάνουν. Όλα αυτά,
όμως, μέσα σε ένα πλαίσιο σεβασμού της προσωπικότητας και της ομαλής
λειτουργίας της σχολικής κοινότητας. Οι ραγδαίες εξελίξεις στην τεχνολογία και
στην επικοινωνία, σε συνδυασμό με την ανάγκη ενημέρωσης, αλλά και
εκσυγχρονισμού των κανόνων, μας επιβάλλουν να εγκύψουμε με σοβαρότητα και
υπευθυνότητα πάνω στις νέες προκλήσεις».

Κι
ενώ μπορεί οι τεχνολογικές εξελίξεις να είναι ραγδαίες, στην ελληνική κοινωνία
αλλά και στην εκπαιδευτική κοινότητα υπάρχουν κάποια στοιχεία που παραμένουν
σταθερά όσο κι αν τα χρόνια περνούν. Οι σχέσεις μαθητών και καθηγητών είναι πάντα
ένα θέμα που «καίει». Αυτό λοιπόν που ίσως θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει όλους είναι
τι ώθησε το συγκεκριμένο κορίτσι να εκφραστεί κατ’  αυτό τον τρόπο και ποιος
ήταν ο ρόλος της συγκεκριμένης καθηγήτριας. Αντί ενός γόνιμου και
εποικοδομητικού διαλόγου τώρα υπάρχει ένα στιγματισμένο παιδί και μια διευθύντρια
που χρησιμοποίησε την ισχύ, που της έχει δώσει η ελληνική πολιτεία, για να
ικανοποιήσει το θιγμένο της εγωισμό.

Η ελευθερία του λόγου εξακολουθεί να υφίσταται
ως έννοια ή έχει κι αυτή ξεχαστεί;