«Με ποιον μοιάζει το παιδί, γιατί δεν μοιάζει σε κανέναν»
Ένα κακόβουλο σχόλιο, που καμία μητέρα δεν θα ήθελε να ακούσει...
Είναι μία παρατήρηση, ένα σχόλιο ειπωμένο ίσως χωρίς κακία αλλά ακούγεται άσχημο στα αυτιά της μητέρας.
Δείτε τι λέει η μητέρα της Αντιγόνης «Όλοι λένε ότι η κόρη μου και εγώ είμαστε ίδιες.
Όμως κοιτάζοντας τον πατέρα της λένε ότι μοιάζει και σε αυτόν.
Εγώ βρίσκω ότι έχει πολλά χαρακτηριστικά δικά μου αλλά και του πατέρα της. Όταν λοιπόν άκουσα από την οικογενειακή μας φίλη την φράση, σε ποιόν μοιάζει αυτό το παιδί, έμενα έκπληκτη και τολμώ να πω, ότι στενοχωρήθηκα.
Είμαι βέβαιη, στην πραγματικότητα ξέρω, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι είναι γελοίο να ενοχλούνται από το γεγονός αν κάποιος τους λέει ότι η μικρή τους αγάπη δεν τους μοιάζει σε τίποτε.
Αλλά όταν το ακούω, δεν μπορώ να το ξεπεράσω, αισθάνομαι κάπως, λίγο παράξενα.
Ξέρω ότι ο καθένας έχει τη δική του ερμηνεία και τη δική του ματιά για να πει τη γνώμη του σε ποιον μοιάζει ένα παιδάκι, συνήθως δε είναι το πρόσωπο που γνωρίζει καλύτερα.
Κάποτε ήμουν σε μία γιορτή με την κόρη μου και μιλούσα με μία φίλη.
Μας πλησίασε τότε μία άγνωστη κυρία και είπε ότι η κορούλα μου ήταν ίδια με την φίλη μου!
Δεν στενοχωρήθηκα, ήταν γελοίο.
Παρά το γεγονός ότι οι μπαμπάδες κάνουν τόσα πολλά για τα παιδιά μας, ο δικός μου κάνει, τελικά η μητέρα κάνει χωρίς αμφιβολία τόσα μα τόσα πολλά!
Και όταν ακούει αυτή τη φράση «απίστευτο, δεν έχει πάρει τίποτε από εσένα» ακούγεται λίγο ενοχλητικό!
Μία πολύ καλή μου φίλη έχει ένα κοριτσάκι, είναι όμως ανύπαντρη.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η κόρη της μοιάζει πολύ στον πατέρα της.
Έχω παρατηρήσει την έκφραση του προσώπου της, όταν όλοι της λένε πόσο μοιάζει σε εκείνον.
Εκείνη όμως κάνει τα πάντα για να φροντίσει και να μεγαλώσει σωστά το παιδί της.
Απλά δεν χρειάζεται να ακούει αυτό το σχόλιο.
Ναι το ξέρω η γνώμη μου και αυτή των φίλων μου είναι εντελώς διαφορετική.
Και αναγνωρίζω ότι οι μητέρες δεν είναι κάτι τόσο εύθραυστο που πρέπει να αντιμετωπίζεται με πάρα πολύ μεγάλη προσοχή.
Όμως ίσως θα πρέπει να σταματήσουμε να λέμε στους ανθρώπους, στις μαμάδες και μπαμπάδες, ότι το παιδί τους δεν μοιάζει καθόλου σε αυτούς.
Για να είμαι ειλικρινής, ίσως λίγο υπερβολική, όμως είναι κάπως προσβλητικό.
Φυσικά, δεν νομίζω ότι η οικογενειακή μου φίλη ήθελε εσκεμμένα να με προσβάλει ή να με πληγώσει.
Είναι μία πολύ καλή μου φίλη. Αλλά για να είμαι ειλικρινής το έκανε.
Όμως ήταν και ένα μάθημα για μένα.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τα σχόλια αυτά.
Αν ένα παιδάκι μοιάζει πολύ ή και καθόλου στην μητέρα του ή στον πατέρα του, είναι άραγε απαραίτητο να το λέμε κατάμουτρα στους γονείς;»
Η ιστορία αυτή της φίλης πρέπει να μας κάνει να σκεφτούμε, ότι δεν χρειάζονται αυτού του είδους τα σχόλια όταν μιλάμε με τους γονείς.
Να θυμόμαστε πάντα πόσο ευαίσθητοι είναι οι γονείς όταν πρόκειται για οτιδήποτε σχόλιο που αφορά τους ίδιους και τα παιδάκια τους και να προσέχουμε λίγο περισσότερα τα λόγια μας.
