Ποτέ μη λες ποτέ
Τα παιδιά χρειάζονται παρότρυνση και θετική ενέργεια για τα όνειρά τους.
Φυσικά δεν είναι τα πάντα δυνατά. Ας μην ξεχνάμε όμως πόσες φορές έχουν κάνει οι "ειδικοί" λάθος για το ταλέντο ή για τις δυνατότητες ενός ανθρώπου και ειδικά ενός παιδιού.
Παρακάτω, θα βρείτε ορισμένα παραδείγματα με απόψεις ειδικών για τις οποίες σήμερα θα ευχόντουσαν να μην τις είχαν εκφράσει ποτέ!
Ένας διευθυντής της MGM λέει για τον Fred Astaire το 1928. Δεν είναι καλός ηθοποιός, δεν ξέρει να τραγουδάει. Βαρετός. Ούτε καν να χορεύει ξέρει.
Ένα γραφείο για μοντέλα συμβουλεύει την Marilyn Monroe το 1944: "Ίσως θα ήταν καλύτερα να βρεις μια δουλειά γραφείου ή ακόμη καλύτερα να παντρευτείς".
Όταν η έκθεση του Παρισιού κλείσει, θα κλείσει μαζί της και το κεφάλαιο για το ηλεκτρικό φως και κανένας δεν το ξανακούσει. (1887 E. Wilson, καθηγητής πανεπιστημίου στην Οξφόρδη για την έκθεση Παρισιού που φιλοξενούσε την εφεύρεση του ηλεκτρικού ρεύματος).
Ο Roy Disney, αδελφός του Walt Disney το 1937: Ο Μίκυ Μάους ξεπεράστηκε. Δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ας τον διαγράψουμε από το πρόγραμμά μας.
Ο ζωγράφος Μανέ γράφει το 1864 στον Μονέ για τον Ρενουάρ. Δεν έχει ταλέντο αυτό το παιδί .. Πές του σε παρακαλώ να σταματήσει να ζωγραφίζει.
Ένας από τους εφευρέτες της κάμερας, ο August Lumiere γράφει το 1895: Η εφεύρεση μου μπορεί να ικανοποιήσει για ορισμένο χρονικό διάστημα την επιστημονική περιέργεια αλλά δεν έχει καμία εφαρμογή για την αγορά.
Ο Charlie Chaplin υποστηρίζει ο ίδιος το 1916 ότι: "Ο κινηματογράφος είναι βαρετός. Είναι δράμα μέσα σε μιά κονσέρβα. Ο θεατής θέλει να δει τον ηθοποιό με σάρκα και οστά στη σκηνή."
Ο αδελφός του Lumiere υποστηρίζει το 1928 ότι "ο κινηματογράφος με ήχο είναι μία ενδιαφέρουσα ιδέα και μία μόδα που θα περάσει. Ο συγχρονισμός του ήχου και της εικόνας είναι κάτι το αδύνατο."
Για το μουσικό συνθέτη Μπαχ πολλοί από τους ειδικούς της εποχής του υποστήριζαν ότι από την μουσική του λείπει η ομορφιά, η αρμονία και η καθαρότητα της μελωδίας. Ενώ για το Μπετόβεν είναι αμέτρητες οι άσχημες κριτικές και γνώμες. Το 1786 ο αυτοκράτορας της Αυστρίας κατέκρινε τη μουσική του Μότσαρτ για το ότι έχει πολλές νότες και ότι είναι θορυβώδης.
Ο διευθυντής της "Decca recording company" απέρριψε τους Beattles to 1962 λέγοντας ότι δεν του αρέσει η μουσική τους και υποστηρίζοντας ότι τα γκρουπ με κιθάρες είναι out.
Δεν πρόκειται να πας πουθενά αγόρι μου ... Ίσως πρέπει να γυρίσεις πίσω στην παλιά σου δουλειά ως φορτηγατζής. (Ο Jim Denny απολύοντας τον Έλβις Πρίσλεϊ το 1954 )
Ο νέος μάνατζερ των Ρόλινγκ Στόουνς (Eric Easton) λέει στον συνεργάτη του. Ο τραγουδιστής πρέπει να φύγει (απευθύνεται στον Μικ Τζάγκερ ),
Ο F. Jeffrey, ιδρυτής και εκδότης της "Edinburgh Review γράφει για τον Γκαίτε ( Johann Wolfgang von Goethe)
... τελείως βλακείες.
Ενώ η εφημερίδα Saturday Reviews γράφει το 1858 για τον Κάρολο Ντίκενς (Charles Dickens)
Δεν πιστεύουμε ότι η φήμη του συγγραφέα αυτού θα διαρκέσει ακόμη πολύ. Μετά από 50 χρόνια θα είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος τα κείμενά του και τα παιδιά μας θα αναρωτιούνται τι σκεφτήκαμε όταν τοποθετήσαμε αυτόν τον συγγραφέα μπροστά από τους άλλους συγγραφείς τις εποχής του.
Εφόσον κάνουν τόσοι ειδικοί λαθάκια που και που, αφήστε και τα παιδιά σας να κάνουν το ένα ή το άλλο λάθος. Ίσως να καταλήξει σε μία μεγάλη εφεύρεση...
(Απο το βιβλίο "I wish I hadn't said that" του Christopher Cerf και Victor Navasky)
