Τι διαφορές βρίσκετε στο να παίζετε για ενήλικο κοινό απ’ το να παίζετε για παιδιά;
Αυτή η ερώτηση θα μπορούσε να απαντηθεί η με δυο προτάσεις η με …ολόκληρο βιβλίο! Και αυτό, διότι το θέμα είναι τεράστιο!
Σε κάθε περίπτωση πάντως όταν ένας επαγγελματίας μουσικός παίζει μουσική το κύριο του μέλημα είναι η καλύτερη δυνατή απόδοση! Σε έναν συναυλιακό χώρο αυτό μπορεί να είναι αρκετό! Παίζοντας όμως κανείς για παιδιά συνειδητοποιεί ότι η καλή του απόδοση δεν είναι αρκετή. Για έναν απλό λόγο. Ένα παιδί χρειάζεται σοβαρό κίνητρο για να κρατήσει εστιασμένη την προσοχή του σε κάτι. Εάν δεν το έχει απλά σταματά να ακούει! Στρέφει την προσοχή του σε κάτι άλλο. Ίσως λοιπόν το παιδικό ακροατήριο να είναι το πιο δύσκολο κατ’ αυτήν την έννοια! Ίσως όμως για τον ίδιο ακριβώς λόγο να είναι και το πιο ενδιαφέρον!
Μία αίθουσα συναυλιών είναι ένας χώρος συγκεκριμένος, στον οποίο κάποιος ακροατής επισκέπτεται με σκοπό να ακούσει μουσική που έχει επιλέξει. Με καλή ακουστική, καλά καθίσματα, με χώρους όπου κανείς μπορεί να πιεί έναν καφέ η ένα κρασί στο διάλειμμα, κλπ. Αντίθετα ο χώρος ενός Νοσοκομείου είναι άγνωστος σε ένα παιδί και θα πρέπει να τον συνηθίσει όσο κρατά η νοσηλεία του. Γιατροί, νοσοκόμες, νοσηλευτικό προσωπικό, μηχανήματα, αίθουσες εξετάσεων. Σωματικός και ψυχικός πόνος πολλές φορές.
Αυτός ο χώρος λοιπόν θα πρέπει να μεταμορφωθεί σε ελάχιστο χρόνο έτσι ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει η μουσική ως εργαλείο! Και από μόνη της η μουσική έχει φυσικά την δύναμη να το κάνει, αλλά χρειάζονται και οι Μουσικοί που θα υποστηρίξουν το έργο της. Που θα την κάνουν ‘’μαγική’’ στα αυτιά και κυρίως στην ψυχή των παιδιών! Και μην ξεχνάτε ότι η κάθε επίσκεψη μας στο Νοσοκομείο είναι για μας και κάτι καινούργιο! Ποτέ δεν γνωρίζουμε ούτε τον αριθμό των παιδιών που θα παρακολουθήσουν, ούτε τις ηλικίες τους, ούτε το εάν ακόμη μιλάνε ελληνικά, ούτε φυσικά από ποια ασθένεια πάσχουν!
