Βράδυ Καθαρής Δευτέρας. Στο σπίτι οι φωνούλες, τα κελαριστά γέλια και τα βροντερά κλάματα, έδωσαν τη θέση τους στην ησυχία. Μια ήρεμη αλληλουχία γεγονότων της ημέρας που ζωγραφίζουν τη ρουτίνα μας. Την καθημερινότητα. Την ευτυχία. Που τελικά είναι τόσο απλή, τόσο εύκολη… Αρκεί να την αναζητήσουμε στις στιγμές μας. Είναι πολύ κουραστικό να ψάχνουμε στο άπειρο. Στο τώρα μας κρύβεται και περιμένει απλώς να την αναγνωρίσουμε και να την πούμε με το όνομα της. ΕΥΤΥΧΙΑ.Γιατί τη φοβόμαστε τόσο;
