Να προσέχεις τη μαμά τους...

Υποβλήθηκε από admin στις Τετ, 05/11/2014 - 14:05.

Από τότε που έγινα μαμά, δίπλα από την απέραντη ευτυχία που νιώθω και τα συναρπαστικά συναισθήματα που με πλημμυρίζουν αδιάκοπα, άρχισαν να ζουν παρασιτικά και επώδυνα μέσα μου και κάποιοι φόβοι. Φόβοι που δεν μοιάζουν με τίποτα άλλο που είχα βιώσει μέχρι την ιερή στιγμή που έγινα η μαμά τους και για τους οποίους δεν είχα καταφέρει για καιρό να αναπτύξω κάποια άμυνα ή κάποια στρατηγική για να τους πολεμήσω.

«Γράμμα σε σένα που πρέπει να κρατήσεις την ψυχραιμία σου»

Υποβλήθηκε από thraskia στις Δευ, 30/06/2014 - 13:54.

Περιμένοντας τον αγώνα της Εθνικής, υπερήφανη ότι κι αν γίνει και ευγνώμων για τον ενθουσιασμό που φύτεψαν οι έλληνες παίκτες στις καρδιές μας μέσα στο κατακαλόκαιρο, σκέφτομαι όσα έγιναν σήμερα και σημάδεψαν το Σαββατοκύριακο.

Γιατί δεν με φοβάται το παιδί μου;

Υποβλήθηκε από admin στις Τετ, 21/05/2014 - 12:39.

«Γιατί δεν με φοβάται; με ρώτησε με παράπονο η φίλη μου, βλέποντας το μικρό της διαβολάκι να τρέχει πάνω κάτω στο σπίτι! Γέλασα και μοιράστηκα μαζί της μία ματιά συμπόνιας.

«Γράμμα σε σένα που δεν ξέρεις πόσο αξίζεις…»

Υποβλήθηκε από thraskia στις Δευ, 24/02/2014 - 15:36.

Έχω από καιρό τώρα μοιραστεί μαζί σας το νέο μου εκπαιδευτικό ξεκίνημα. Αναφέρομαι στο μεταπτυχιακό που κάνω στην Κλινική Ψυχολογία. Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας λοιπόν, έχω την τύχη να διαβάζω κάποια πολύ σημαντικά βιβλία, για τα οποία αισθάνομαι πολύ τυχερή που έπεσαν στα χέρια μου και φώτισαν τη ματιά μου…

«Γράμμα σε σένα που δεν φταις…»

Υποβλήθηκε από thraskia στις Δευ, 10/02/2014 - 12:39.

Είσαι στη σκηνή. Κάνει κρύο. Βρέχει. Γύρω σου υπάρχουν συντρίμμια. Κυριολεκτικά.

«Γράμμα σε σένα μαμά…»

Υποβλήθηκε από thraskia στις Δευ, 25/11/2013 - 13:01.

Η μαμά μου ζει στη Θεσσαλονίκη κι εγώ στην Αθήνα. Πάνε περίπου 15 χρόνια από τη μέρα που φόρτωσα το μικρό μου ροζ αυτοκινητάκι και με χτυποκάρδι που δεν ξεχνώ ποτέ, αλλά και ελπίδες καινούργιες και γυαλιστερά όνειρα, έφυγα από το πατρικό μου σπίτι και εγκαταστάθηκα μόνιμα στην πρωτεύουσα για να δουλέψω στον ΑΝΤ1.

«Γράμμα σε ένα παιδί που φοβάται το σκοτάδι»

Υποβλήθηκε από thraskia στις Δευ, 04/11/2013 - 03:00.

Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί να φοβάμαι πάντα πολύ το σκοτάδι. Όσο δυνατή γενναία κι αν ήμουν στο φως της ημέρας, τόσο δείλιαζα μόλις εμφανίζονταν οι πρώτες σκιές…

Μενού