Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

Από τα πιο βασανιστικά συμπτώματα είναι η ρινική συμφόρηση… Οι μεγάλοι είμαστε μέσα στα νεύρα και τη γκρίνια, δε μπορούμε να κοιμηθούμε, τα χαρτομάντηλα μας εκνευρίζουν και κυκλοφορούμε με ένα σταθερό βογγητό στο στόμα για την «απίστευτη ταλαιπωρία» μας… Και σκεφτείτε πως οι ενήλικες ξέρουμε να αναπνέουμε από το στόμα , και μπορούμε να φάμε χωρίς πρόβλημα.

Η μνήμη, δηλαδή, ο αποθηκευτικός χώρος πληροφοριών μας πρέπει να διατηρείται σε καλή φόρμα!! Κάνουμε συχνά παιχνίδια μνήμης στα παιδιά βοηθώντας τα, χωρίς να το ξέρουν, σε όλα τα μαθήματα... Αν δεν μπορώ να θυμηθώ, τι έφαγα χθες, θα είναι αρκετά δύσκολο να θυμηθώ έναν λυρικό ποιητή, με το όνομα: «Βακχυλίδης».

Αρκετές φορές, στα μαθήματα, οι μαθητές παραπονιούνται για το γράψιμο. «Κουράζεται το χέρι μου!» είναι μια πολύ συχνή δικαιολογία. Έτσι για αλλαγή , λοιπόν, ζητήστε τους αντί να γράψουν την ορθογραφία να την «πλάσουν».

Οι χρόνοι του ρήματος που δείχνουν ότι κάτι θα γίνει στο μέλλον είναι ο στιγμιαίος μέλλοντας κι ο εξακολουθητικός μέλλοντας. Μπροστά από τα ρήματα που είναι σε χρόνο μέλλοντα υπάρχει η λέξη «θα». Μια εισαγωγή στους μελλοντικούς χρόνους, ή μια επανάληψη, θα μπορούσε να γίνει μ’ ένα γράμμα στον μελλοντικό εαυτό του μαθητή μας. Ζητάμε ,από τον μαθητή μας, να ξεκινήσει το γράμμα του με τη φράση:

Γράφει η παιδίατρος Ναταλία Λαζοπούλου

Όλοι περιμένουμε με αγωνία τα πρώτα λογάκια του μωρού μας… Εκείνο το «μπαααααα…μπα» που πια κάνουμε λες κι απήγγειλε τον Εθνικό Ύμνο!