«Καλικάντζαροι, Χρυσαφεντάδες και άλλα Παραμύθια»

Σε
κάποιες από αυτές, οι γονείς καλούνται να παρακολουθήσουν ένα δελτίο ειδήσεων
μαζί με τα παιδιά τους και στη συνέχεια να συμπληρώσουν μαζί ένα φύλλο
εργασίας, να φτιάξουν παρέα με τα παιδιά το εβδομαδιαίο πρόγραμμα τηλεθέασης ή
να κλείσουν την τηλεόραση για μία ώρα στη διάρκεια της ζώνης υψηλής τηλεθέασης.

Τα παιδιά κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν
τι κρύβεται πίσω από τις κάμερες και τα λαμπερά σκηνικά, ότι οι τηλεοπτικές
προσωπικότητες είναι... κοινοί θνητοί, αλλά και το ρόλο που διαδραματίζουν η
γλώσσα, τα εφέ, η μουσική και το μοντάζ. Με ποιόν τρόπο; Μέσα από δραστηριότητες όπως η ανάλυση του τηλεοπτικού λόγου και των μη γλωσσικών
στοιχείων επικοινωνίας (μουσική, εφέ, φωτισμός), το θεατρικό παιχνίδι, το
παιχνίδι ρόλων, η καλλιτεχνική έκφραση και τελικά η παραγωγή τηλεοπτικών
προγραμμάτων, στις οποίες κλίθηκαν να ανταποκριθούν οι μαθητές σε συνεργασία με
τους γονείς τους.

Τα
παιδικά προγράμματα στην ελληνική τηλεόραση

Στην
τηλεόραση, τόσο στην ιδιωτική όσο και στη δημόσια, δεν υπάρχουν παιδικά
προγράμματα ελληνικής παραγωγής. Αυτό είναι φαινόμενο των τελευταίων χρόνων
καθώς στο παρελθόν από τη δημόσια τηλεόραση προβαλλόταν πληθώρα παιδικών
εκπομπών όπως η Ντενεκεδούπολη, η Φρουτοπία, ο Παραμυθάς κ. τ. λ.

Η
δημόσια τηλεόραση σήμερα αρκείται στο να προβάλλει παιδικές ταινίες του
Ντίσνεϊ, που κοστίζουν εξίμισι 
εκατομμύρια ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους. Η ιδιωτική προβάλλει
εισαγόμενα κινούμενα σχέδια αμφίβολης ποιότητας. Κι ενώ υπάρχει αξιόλογο
ανθρώπινο δυναμικό, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί στην δημιουργία ποιοτικών
παιδικών εκπομπών, τα ανάλογα κονδύλια επενδύονται αλλού, δημιουργώντας ένα
σημαντικό κενό στο τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Πηγή:Καθημερινή