Κάποιες ανησυχίες για τα ματάκια του νεογέννητου μωρού
Τα νεογέννητα μωρά είναι σε θέση να ακολουθήσουν ένα φως με τα μάτια τους και να γυρίσουν προς το φως.
Στην αρχή, βλέπουν μόνο κοντά και μπορούν να εστιάσουν καλύτερα σε πράγματα που είναι κοντά τους (25 εκατοστά). Η όραση όμως βελτιώνεται μετά τους τρεις μήνες. Γι’ αυτό μην ανησυχείτε αν το μωράκι σας δεν μπορεί να δει αμέσως, το παιχνίδι που κρέμεται στην κούνια του. Σιγά – σιγά θα μπορέσει να εστιάσει και να δει και τα υπόλοιπα πρόσωπα γύρω του.
Υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορεί να σας ανησυχήσουν, σε σχέση με τα μάτια του μωρού, όπως η ασυντόνιστη ματιά, ο στραβισμός και τα δακρυσμένα μάτια.
Ασυντόνιστη ματιά.
Οι κινήσεις των ματιών του μωρού μπορεί να μην είναι καλά συντονισμένες στην αρχή. Τα μάτια του μπορεί να κινούνται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο, αυτά είναι απόλυτα φυσιολογικό. Χρειάζεται χρόνος για το νεογέννητο μωρό να μάθει να χρησιμοποιεί τα μάτια του και να ενισχύσει τους μυς των ματιών. Το πρόβλημα θα πρέπει να επιλυθεί από μόνο του όταν φτάσει τους τρεις μήνες. Αν όμως εξακολουθήσει και έχει πρόβλημα με το συντονισμό των ματιών του, τότε φροντίστε να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο.
Στραβισμός.
Μερικές φορές οι επιπλέον πτυχώσεις του δέρματος στην εσωτερική γωνία των ματιών μπορεί να κάνουν τα μάτια να μην είναι στην ευθεία, δηλαδή ένα μάτι βλέπει ίσια και το άλλο στρέφεται προς μία άλλη κατεύθυνση. Καθώς το μωρό μεγαλώνει οι πτυχώσεις φεύγουν και τα μάτια φαίνονται ομοιόμορφα. Μερικά μωρά όμως έχουν πράγματι στραβισμό και αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Αν οι γονείς το αγνοήσουν και υπάρχει πράγματι στραβισμός το παιδί μπορεί να οδηγηθεί σε αυτό που ονομάζουμε «τεμπέλικο» μάτι, δηλαδή χρησιμοποιεί μόνο το ένα του μάτι, με αποτέλεσμα το άλλο να γίνεται συνεχώς πιο αδύναμο και κινδυνεύει να χάσει την όραση από το μάτι αυτό.
Δακρυσμένα μάτια.
Στην αρχή, τα νεογέννητα μωρά δεν έχουν την ικανότητα να παράγουν δάκρυα όταν κλαίνε. Αυτή η ικανότητα αναπτύσσεται προς το τέλος του πρώτου μήνα. Στο διάστημα αυτό, μερικά μωρά αναπτύσσουν μία απόφραξη του δακρυικού πόρου, δηλαδή της οδού που μεταφέρει τα δάκρυα από το μάτι στη μύτη. Το μάτι μπορεί να φαίνεται συνεχώς δακρυσμένο, ακόμη και όταν το νεογέννητο μωρό δεν κλαίει. Συνήθως το μάτι δεν είναι κόκκινο και το βλέφαρο δεν είναι πρησμένο.
Οι αποκλεισμένοι αγωγοί δακρύων συνήθως εξαφανίζονται προς το τέλος του πρώτου χρόνου, ο γιατρός πολύ πιθανόν θα συστήσει στους γονείς να κάνουν μασάζ στην εσωτερική γωνία του ματιού για να βοηθήσουν στην απόφραξη του πόρου αυτού. Ωστόσο, αν το μάτι είναι κόκκινο ή πρησμένο, θα μπορούσε να είναι σημάδι μόλυνσης και θα πρέπει να το δει ο γιατρός. Και αν η απόφραξη διαρκέσει και πέρα από το πρώτο έτος, τότε ο οφθαλμίατρος μπορεί να χρειαστεί να ανοίξει τον κλεισμένο πόρο.
Ο παιδίατρος είναι φυσικά αυτός που θα συμβουλεύσει τους γονείς, σε κάθε περίπτωση, τι πρέπει να κάνουν.
