Όταν το μωρό πιπιλάει τον αντίχειρα του

Τα παιδιά πιπιλίζουν τον αντίχειρά τους διότι είναι παρήγορο και ηρεμιστικό. Το παιδί της προσχολικής ηλικίας πιθανώς να είχε αυτή τη συνήθεια όταν ήταν ακόμη στη μήτρα και το συνεχίζει σαν παιδάκι.

Τώρα στρέφεται στον αντίχειρά του όταν είναι κουρασμένο, φοβισμένο, βαριέται, είναι άρρωστο ή προσπαθεί να προσαρμοστεί σε προκλήσεις όπως η έναρξη του παιδικού σταθμού ή του νηπιαγωγείου.

Επίσης μπορεί να πιπιλήσει τον αντίχειρά του για να κοιμηθεί πιο εύκολα, ή να ηρεμήσει και να ξανακοιμηθεί αν ξυπνήσει στη μέση της νύχτας.
Τι μπορείτε να κάνετε.

Μην ανησυχείτε πάρα πολύ.
Οι ειδικοί λένε ότι τα περισσότερα παιδιά μπορούν με ασφάλεια να πιπιλίζουν τον αντίχειρά τους χωρίς να καταστραφεί η ευθυγράμμιση των δοντιών ή του σαγονιού τους μέχρι να αρχίσουν να εμφανίζονται τα μόνιμα δόντια τους. (Περίπου γύρω στα 6 χρόνια).
Να θυμάστε επίσης ότι δεν είναι πάντα επιζήμιο. Είναι η ένταση που το παιδί πιπιλά το δάκτυλό του και η ώθηση της γλώσσας που παραμορφώνει τα δόντια και κάνει τα σιδεράκια απαραίτητα.

Τα παιδιά που «ξεκουράζουν» τον αντίχειρά τους ήρεμα στο στόμα τους είναι λιγότερο πιθανό να έχουν προβλήματα με τα δόντια από τα παιδιά που το κάνουν με δύναμη.
Παρατηρήστε την τεχνική του παιδιού σας. Εάν βάζει δύναμη ίσως πρέπει σιγά – σιγά να προσπαθήσετε να σταματήσει νωρίτερα, γύρω στα 4 χρόνια.

Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε αλλαγή στο στόμα ή τα δόντια του ή αν έχετε κάποια ανησυχία συμβουλευτείτε τον οδοντίατρό σας.
Αν ο αντίχειρας γίνει κόκκινος και ξηρός (σκάσει) από το πιπίλισμα, δοκιμάστε να εφαρμόσετε μία ενυδατική κρέμα όταν το μικρό κοιμάται. Γιατί αν είναι ξύπνιο, θα τη φάει!

Τα περισσότερα παιδάκια σταματούν μόνα τους μεταξύ 2 και 4 ετών.
Μερικά συνεχίζουν, αλλά η πίεση στο σχολείο είναι συχνά ένας πολύ αποτελεσματικός αποτρεπτικός παράγοντας.
Αφήστε το. Το να τιμωρήσετε το παιδάκι σας ή να του γκρινιάζετε να σταματήσει, δεν θα βοηθήσει, γιατί μπορεί ακόμη και να μην συνειδητοποιεί καν ότι το κάνει.

Άλλοι τρόποι, όπως να βάλετε ένα ελαστικό επίδεσμο στο δάκτυλό του θα φαίνεται σαν άδικη τιμωρία κυρίως γιατί «τιμωρείτε» μία συνήθεια του για ασφάλεια και άνεση.

Επιπλέον, αν πιέζεται να σταματήσει, ενδέχεται να πεισμώσει και να το κάνει ακόμη περισσότερο.
Προσπαθήστε να περιμένετε. Τα παιδιά συνήθως σταματούν, όταν βρίσκουν άλλους τρόπους για να ηρεμήσουν και να παρηγορήσουν τον εαυτό τους.
Εάν το παιδί έχει για παράδειγμα, την τάση να πιπιλίζει τον αντίχειρά του όταν πεινάει, σύντομα θα μάθει να ανοίγει απλά το ψυγείο και να πάρει κάτι να φάει, ή θα σας ζητήσει κάτι.

Προλάβετε το πιπίλισμα του αντίχειρα με άλλες δραστηριότητες.
Αν μπορέσετε να προσδιορίσετε τις στιγμές και τους τόπους που είναι πιο πιθανό να το κάνει, ενώ παρακολουθείτε τηλεόραση, για παράδειγμα, προσπαθήστε να αποσπάσετε την προσοχή του με κάτι άλλο, όπως να παίξει με την κούκλα της ή το αυτοκίνητό του.

Αν τώρα το συνηθίζει όταν είναι κουρασμένο, θα μπορούσατε να δοκιμάσετε να το αφήσετε να κοιμηθεί λίγο ακόμη.
Όπως επίσης αν το κάνει όταν είναι εκνευρισμένο, ή απογοητευμένο, βοηθήστε το να εκφράσει με λέξεις τα συναισθήματά του.

Το κλειδί είναι να παρατηρήσετε πότε και που εμφανίζεται το πιπίλισμα και να προσπαθήσετε να αποσπάσετε την προσοχή του προσφέροντας μία εναλλακτική λύση.
Μαζί του είναι σίγουρο ότι θα βρείτε λύσεις που τελικά θα βοηθήσουν να σταματήσει τη συνήθεια αυτή.