Όταν το μωρό μας κατανοεί απλές οδηγίες.
«Μωρό μου, πιάσε το φλιτζάνι σου». Το πότε το μικρό παιδάκι θα ακολουθήσει μία οδηγία σας είναι μάλλον άγνωστο.
Αλλά το πότε εσείς μπορείτε να περιμένετε να το καταλάβει είναι κάτι διαφορετικό. Δείτε τη γνώμη των ειδικών.
Πότε λοιπόν οι γονείς πρέπει να περιμένουν να καταλάβει το παιδάκι τους τις απλές οδηγίες και τα αιτήματα;
Η κατανόηση των λέξεων, δηλαδή οι δεκτικές γλωσσικές δεξιότητες αρχίζουν να αναπτύσσονται όταν το παιδί είναι νεογέννητο.
Αλλά θα χρειαστούν πολλοί ακόμη μήνες πριν καταλάβει τι θα πει «πιάσε τη μύτη σου».
Ένα μωράκι θα μιμηθεί τη δική σας κίνηση που πιάνετε τη μύτη σας και μπορεί να ξεκαρδιστεί στα γέλια, αλλά όχι απαραίτητα επειδή κατάλαβε τα λόγια που λέγατε όταν πιάνατε τη μύτη σας.
Δεν αγνοεί, ακόμη, αυτά που του ζητάτε.
Απλά προσπαθεί να καταλάβει τι θα πουν διάφορες λέξεις και συνδυασμοί λέξεων.
Πότε να το περιμένετε.
Η δεκτική γλώσσα αναπτύσσεται με ένα διαφορετικό χρονοδιάγραμμα από την ικανότητα να εκφράσει τον εαυτό του, και το μωρό θα καταλάβει πολύ πιο γρήγορα τι του λέτε, πολύ πριν να είναι σε θέση να σας το πει.
Μπορείτε να περιμένετε:
3 έως 6 μήνες.
Θα ανταποκριθεί στις αλλαγές του τόνου της φωνής σας, έτσι μπορεί να σταματήσει αυτό που κάνει και να σας κοιτάξει επίμονα μετά από ένα «δυνατό όχι» ή «επικίνδυνο».
Όμως μπορεί και να μην δώσει καμία σημασία.
Έτσι προσέξτε αν κάνει κάτι επικίνδυνο.
5 έως 6 μήνες.
Θα ανταποκριθεί στο όνομά του. Αλλά δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι θα καταλάβει κάτι άλλο, όταν έχετε την προσοχή του.
6 έως 7 μήνες.
Τώρα μπορεί να ανταποκριθεί σε απλά πράγματα όπως «δώσε ένα φιλάκι στη Γιαγιά» ή «κάνε αντίο».
Όμως μάλλον με τη δική σας βοήθεια.
Ακόμη και τότε η απάντησή του μπορεί να μην είναι συνεπής ή έγκαιρη, θα μπορούσε να χαιρετήσει τη γιαγιά όταν αυτή έχει ήδη φύγει.
10 έως 12 μήνες.
Το μικρό σας θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταποκριθεί σε μία βασική, σαφή εντολή, ειδικά αν έρχεται με μία χειρονομία, για παράδειγμα «δώσε μου το κύπελό σου» απλώνοντας το χέρι σας. Ή να «χάιδεψε αν θέλεις τη γατούλα μας ήρεμα όπως εγώ».
Πώς να βοηθήσετε το παιδί σας.
Ο καλύτερος τρόπος είναι να του μιλάτε πολύ, μα πάρα πολύ. Χρησιμοποιήστε σαφή περιγραφική και απλή γλώσσα και πολλές επαναλήψεις, έτσι ώστε το παιδί να αρχίσει να συνδέει μεμονωμένες λέξεις με το νόημά τους.
Επαναλαμβάνετε το όνομα κάθε παιχνιδιού όπως παίζετε και όταν είστε έξω από το σπίτι, δείχνετε τα πράγματα που συναντάτε και πείτε καθαρά το όνομά τους.
Χρησιμοποιείτε ονόματα αντί για αντωνυμίες είναι πιο εύκολο.
Για παράδειγμα «η μπάλα» και όχι αυτή, η «Μαμά» και όχι εγώ.
Επίσης μία ωραία άσκηση είναι την ώρα του παιχνιδιού να λέτε δείξε μου τη μύτη σου ενώ εσείς δείχνετε τη δική σας, προχωρώντας σιγά – σιγά στα μάτια, το στόμα, τα δάκτυλα κλπ.
Κρατήστε την πράσινη μπάλα στα χέρια σας και δώστε τη στη μικρή κορούλα σας λέγοντας «η Μαμά δίνει την πράσινη μπάλα στην Αννούλα».
Και όταν την πάρει στα χέρια της πείτε «η Αννούλα θα δώσει την πράσινη μπάλα στη Μαμά».
Όσο βαρετό και αν είναι για σας, θυμηθείτε ότι είναι συναρπαστικό για τα μικρά παιδιά να κάνουν το ίδιο πράγμα πολλές φορές, ιδίως όταν αυτό ακολουθείτε από χαμόγελα και φιλάκια.
Γιατί δεν πρέπει να ανησυχείτε.
Εάν το παιδάκι δεν σας κοιτάζει πάντα όταν το φωνάζετε με το όνομά του, ή φαίνεται ότι δεν ακούει αν του μιλάτε, είναι πολύ πιθανό να μην υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα αυτιά του.
Ο εγκέφαλος του επεξεργάζεται ένα απίστευτο πλήθος πληροφοριών σε κάθε δεδομένη στιγμή, και η δική σας «απαίτηση» μπορεί να έχει μεγάλο ανταγωνισμό.
Εάν πρέπει πράγματι να σας ακούσει και να απαντήσει, προσπαθήστε να έρθετε κοντά του στο επίπεδο των ματιών του, να κάνετε οπτική επαφή με ένα χαμόγελο, και να επαναλάβετε την πρότασή σας μερικές φορές, αν είναι απαραίτητο.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα.
Όταν τα μωρά καταλαβαίνουν τη γλώσσα και λένε τις πρώτες λέξεις τους, θα αρχίσουν να μιλούν με προτάσεις.
Πριν καλά - καλά το καταλάβετε το μωρό σας θα είναι ένα μικρό παιδί, και όλα αυτά που προσπαθούσατε με τόση αγωνία να καταλάβει, τώρα θα είναι απλή καθημερινή ρουτίνα.
Ενώ δεν είναι πάντα εύκολο, προσπαθήστε να θυμηθείτε ότι είναι η δουλειά του παιδιού να μάθει να καταλαβαίνει τον εαυτό του και την ανεξαρτησία του.
Όπως λοιπόν μαθαίνει να κάνει όλο και περισσότερα πράγματα μόνο του, αυτό σημαίνει τελικά λιγότερη δουλειά για σας!
