Παιδικός Αυνανισμός

Πρόκειται για τον παιδικό αυνανισμό, μια συμπεριφορά που εκδηλώνεται πολύ συχνά σε αγόρια και κορίτσια της παιδικής ηλικίας. Μέσα από τον αυνανισμό το παιδί βρίσκει ένα τρόπο για να ανακαλύψει το σώμα του.

Όλοι γνωρίζουμε ότι το χαρακτηριστικό του μικρού παιδιού είναι η περιέργεια. Η περιέργεια να εξερευνήσει τον κόσμο γύρω του, η μάθηση νέων πραγμάτων, ο πειραματισμός που δίνει έξαψη και έντονη συγκίνηση. Όπως λοιπόν ανακαλύπτει τον υπόλοιπο κόσμο μέσα από αυτή την περιέργειά του, έτσι έρχεται και η στιγμή που αρχίζει και ανακαλύπτει τον εαυτό του και το σώμα του. Το σώμα του παιδιού, αποτελεί και το πρώτο όριο ανάμεσα στον εξωτερικό και τον εσωτερικό κόσμο, προσπαθώντας να ορίσει την εικόνα του και πως αυτή βιώνεται μέσα από τις αισθήσεις του και την εξερεύνηση του σώματός του. Ανακαλύπτει τα γεννητικά του όργανα, τα εξετάζει, πειραματίζεται με την ευχαρίστηση που πηγάζει από το σώμα του αλλά και την δυνατότητα να προκαλεί ικανοποίηση το ίδιο στον εαυτό του. 

Μιλάμε για την παιδική σεξουαλικότητα που διαφέρει από την σεξουαλικότητα των εφήβων και των ενηλίκων. Η αυνανιστική συμπεριφορά των παιδιών δεν είναι ένδειξη κάποιου είδους παθολογίας ή σεξουαλικού προβλήματος, όπως αρκετοί γονείς ανησυχούν. Το αντίθετο μάλιστα, πρόκειται για μια φυσιολογική εξέλιξη της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης του μικρού τους. Ο παιδικός αυνανισμός που είναι απόλυτα φυσιολογικός, δεν είναι οργανωμένος και συνειδητός όπως γίνεται στον κόσμο των εφήβων ή των ενήλικων ανθρώπων. Η ηδονή που παίρνει το παιδί, δεν είναι σαν την ηδονή που απορρέει από τον οργασμό στον κόσμο των μεγάλων. Ίσα ίσα, στην παιδική ηλικία νιώθει μία γλύκα, μια ευχαρίστηση που του δημιουργεί τη θέληση να την ξαναβιώσει στο μέλλον. Αυτή η γλυκιά αίσθηση είναι που του προκαλεί και την εθιστική συμπεριφορά, οδηγώντας το στην επανάληψη αυτής της πράξης.

Πολλοί είναι οι γονείς που καλούν καθημερινά στη Συμβουλευτική Γραμμή Σεξουαλικής Υγείας με την αγωνία και το άγχος ζωγραφισμένα στη φωνή τους, ρωτώντας τι πρέπει να κάνουν με το παιδί τους που αυνανίζεται. Μάλιστα οι μητέρες φαίνεται να ανησυχούν περισσότερο για το μικρό τους κοριτσάκι παρά για το αγοράκι τους που η ανησυχία τους περιορίζεται συνήθως στο ότι μπορεί να το κάνει μπροστά σε κόσμο. Προφανώς είναι το καθρέφτισμα της ηθικής που στο αγόρι είναι επιτρεπτό να ασχολείται με την σεξουαλικότητά του ενώ στο κορίτσι ακόμη θεωρείται θέμα ταμπού, φοβούμενοι μήπως το κοριτσάκι τους γίνει "προβληματικό", "εύκολο" ή ακόμη και "ανήθικο".

Τι να κάνει λοιπόν ο γονιός; Πως μπορεί να αντιμετωπίσει τον αυνανισμό του παιδιού του;

Στην αρχή, οι περισσότεροι γονείς ανησυχούν με αποτέλεσμα να είναι αμήχανοι και διστακτικοί στις αντιδράσεις τους.

Ο καλύτερος τρόπος για να χειριστεί ο γονιός την κατάσταση είναι να προσπαθήσει να του αποσπάσει την προσοχή, κατευθύνοντάς το προς μια άλλη ευχάριστη για το παιδί δραστηριότητα. Για παράδειγμα, να του δώσει το παιχνίδι του, να το φωνάξει να βοηθήσει τη μαμά σε κάτι... Ο αυνανισμός εφόσον γίνεται μέσα στον ιδιωτικό χώρο του παιδιού είναι μια φυσιολογική δραστηριότητα που βοηθάει το παιδί να ανακαλύψει τον εαυτό του και να μεταβεί ομαλά και σταδιακά προς την εφηβεία και την ενηλικίωσή του.

Αυτό που δεν πρέπει να κάνει σίγουρα είναι να του φωνάζει, να το μαλώνει ή ακόμη - πιο σπάνια ευτυχώς - και να το χτυπάει επειδή δεν σταματάει να κάνει αυτό που του λέει. Θέλει προσοχή το πως θα αντιμετωπίσει ο γονιός το παιδί του έτσι ώστε να μην το γεμίσει ενοχές, να μην το φοβίσει και το κάνει να κλειστεί στον εαυτό του εφόσον κάνει κάτι "τόσο κακό!" Με αυτό τον τρόπο το παιδί το μόνο που θα καταλάβει είναι ότι τα γεννητικά του όργανα είναι βρώμικα και δεν πρέπει να τα αγγίζει. Μεγαλώνοντας έχει να αντιμετωπίσει μπροστά του προβλήματα με την ενοχοποίηση της σεξουαλικότητάς του φτάνοντας στην πόρτα του ειδικού.

Επίσης, μπορεί να το αντιληφθεί ως έναν τρόπο να τραβήξει την προσοχή των γονιών του και να το επαναλαμβάνει διαρκώς, πέρα από την ευχαρίστηση.

Είναι σημαντικό για τον γονιό να αντιμετωπίσει την κατάσταση με ηρεμία, να έχει προετοιμαστεί είτε διαβάζοντας ειδικά για την περίσταση βιβλία ή ακόμη και να επισκεφτεί έναν ειδικό, έτσι ώστε να αποκτήσει την κατάλληλη γνώση της φυσιολογικής αυτής κατάστασης. Άλλωστε, ας μην ξεχνάει ότι και ο ίδιος το πιο πιθανό είναι ότι είχε τις δικές του αυνανιστικές εξερευνήσεις στην παιδική του ηλικία...

Μαρίνα Μόσχα, M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ψυχοθεραπεύτρια.