Μια ιστορία αλλιώτικη.

Νιώθω και εγώ ότι αν είχα οικογένεια θα έψαχνα σε αυτή την ιστοσελίδα και θα έβρισκα νέα προϊόντα για το παιδί μου, θα παρακολουθούσα την εγκυμοσύνη μου, θα μάθαινα τι συμβαίνει στην κόρη ή στον γιο μου.

Δεν έχω όμως παιδιά.

Δεν έχω άντρα.

Έχω μόνο μια γάτα με ένα μάτι που την χτύπησε αυτοκίνητο και την παράτησε κάτω από το σπίτι μου. Την έχω βγάλει τιτίνα. Σαν μια θεία από το χωριό που έφτιαχνε μαρμελάδες. Στο χωριό δεν πατάω. Ντρέπομαι. Δεν αντέχω να ψιθυρίζουν για εμένα, τη ζωή μου, τη δουλειά μου. Οικογένεια δεν έχω. Σχεδόν ποτέ δεν είχα. Και η θεία με τις μαρμελάδες έφυγε από νωρίς.

Είμαι ιερόδουλη.

Χρόνια τώρα. Κάποτε δεν το έκρυβα, πάλευα με όσους με κοίταγαν στραβά. Τώρα με πονάει. Έχει αφήσει σημάδια επάνω μου. Ψυχικά περισσότερα. Μοναξιά, πολύ μίσος, πολύ κακία, πολλά σχόλια. Κανένας δεν με θέλει για γυναίκα του εκτός και αν έχει σύνδρομο σωτήρα, κανένας δεν με σέβεται σε μια παρέα εκτός αν είναι ναρκομανής ή του συναφιού μου.

Δεν περίμενα ότι θα μεγαλώσω και θα θέλω παιδιά. Θα θέλω να τα μοσχομυρίζω. Ας μην είναι δικά μου. Ας είναι ένα από αυτά που αφήνουν πεταμένα. Που ακούν μόνο φωνές, που βλέπουν μόνο σύριγγες. Δεν μου δίνουν να υιοθετήσω. Δεν είμαι κατάλληλη. Όμως έχω τόση αγάπη.

Δεν μπορώ να παντρευτώ. Μ’αρέσει ένας άντρας πολύ. Είναι γλυκός, με μεγάλο χαμόγελο. Έχει μανάβικο στη γωνία του σπιτιού μου. Όμως βγαίνει με μια δασκάλα. Τι να με κάνει εμένα.
Έτσι έχω μείνει με τη γάτα μου. Πελάτες πια δεν έχω. Δεν θέλω. Πάω και καθαρίζω το σπίτι μιας γιαγιάς, της μαγειρεύω και κάνουμε παρέα. Δεν έχει πολλά να μου δίνει αλλά τρώμε παρέα και με παίρνει και καμιά αγκαλιά. Καλά είναι. Τη νιώθω γιαγιά μου, μάνα μου.

Ίσως να μην την βγάλετε την ιστορία μου. Δεν πειράζει. Ήθελα μόνο να αισθανθώ φυσιολογική και εγώ. Και να σας παρακαλέσω για κάτι. Μην τις κοιτάτε με μισό μάτι τις ιερόδουλες. Όσο και αν σκέφτεστε ότι τους αξίζει και ότι είναι επιλογή τους να έχετε στο μυαλό σας ότι η ζωή τα φέρνει περίεργα. Ακόμη και αν είναι επιλογή τους ακόμη και αν τις σιχαίνεστε και τις θεωρείτε αποβράσματα, να χαρείτε, μην τις κοιτάτε έτσι. Πονάμε. Νιώθουμε άμυνα.

Θα ήμουν καλή μάνα. Καλή σύζυγος. Έχω αγάπη. Πολλή αγάπη.

Και εάν έφτασα ως εδώ κάτι μπήκε στη μέση. Κάτι χάλασε το όνειρο.

Να αγαπάτε τα παιδιά σας. Σας χαίρομαι όταν γυρνάτε παρέα από το σχολείο με την τσάντα στον ώμο και γελάτε. Νιώθω και εγώ την τρυφερότητα σας, το χάδι σας.

 Καλή συνέχεια.

Δήμητρα