Το μωρό μου έχει μέγεθος... μπανάνας!
Ξεκινήσαμε από φακή και έγινε μπανάνα!
Έχει πλάκα να σκέφτομαι το παιδί μου στο μέγεθος είναι φρούτου/φαγητού.
Με κάνει και αντιλαμβάνομαι ακριβώς πως μοιάζει.... όχι στη φάτσα!!!! Στο μέγεθος... 
Αισίως 20η εβδομάδα.
Πότε ήταν η αρχή και πότε έφτασα στη μέση ακριβώς της εγκυμοσύνης ούτε που το κατάλαβα.
Από τη μία οι ανησυχίες, τα καλά νέα, τα όχι τόσο καλά νέα, δεν έχω παράπονο μέχρι σήμερα όλα τα βίωσα!
Ξεκινήσαμε την εγκυμοσύνη με αποκόλληση - που δυστυχώς δεν έτυχε να έχω ακούσει γι’ αυτήν από τις έμπειρες φίλες μου– ξέρω, ξέρω τι λέτε .... άνοιξε κοπέλα μου κανα site.
Φαντάζεστε το σοκ! Για κατούρημα πήγα, με σερβιέτα βγήκα από την τουαλέτα.
Μετά προχωρήσαμε στο γνωστό bed rest για να μη χειροτερέψει το πράγμα. Εκεί άρχισα να διαβάζω.... paidorama, daddy cool, mammyland, babycenter…
Άρχισα να αναρωτιέμαι πώς οι έγκυες γυναίκες δεν τρελαίνονται με τόσες διαφορετικές απόψεις που ακούν / διαβάζουν.
Με προσωπική ευθύνη και αφού διάβασα τουλάχιστον 5 έρευνες –την περίληψη φυσικά- από μεγάλα πανεπιστήμια της Αμερικής, αποφάσισα να «κάψω» το bed rest.
Τι εννοώ έκαψα το bed rest; Ε...! πήγαινα σε σπίτια φίλων για βόλτα, έβγαινα για φαγητό, για virgin cocktail, βόλτες με το αμάξι....
Τι εννοώ το έκαψα...λίγο? Σε όλα τα παραπάνω ήμουν πάντα σε ημι-ξαπλωτή θέση 
Στην επόμενη επίσκεψη στον γυναικολόγο είχαμε ξεπεράσει την αποκόλληση αλλά βρήκαμε τον τράχηλο κοντό!
Άντε πάλι bed rest.
Google translate... Τράχηλος κοντός στα αγγλικά!
Άντε πάλι ψάξιμο! Εκεί δε βρήκα καμία αλλαγή στα όσα ήδη μου είχε πει και ο γιατρός μου.
Έτσι ήμουν που ήμουν…γεματούλα να το πω… ήρθε και το bed rest και με έκανε βουβάλο. Δεν μου έφταναν τα 5 κιλά που πήρα σε λιγότερο από 2 εβδομάδες, αλλά από δωμάτιο σε δωμάτιο που πήγαινα ένοιωθα λες και είχα τρέξει μαραθώνιο.
Όχι ότι ο τράχηλος ήταν στα πατώματα, αλλά 2,5 εκ στην 14η εβδομάδα καλό δε το λες.
Στην επόμενη εξέταση μου λέει ο γιατρός πόσος ήταν ο τράχηλος Αγγελικούλα την προηγούμενη εβδομάδα?
Του λέω ... πες πρώτος!
Άσε τις εξυπνάδες και πες μου ... είπε ο doc σχεδόν ενοχλημένος
Όταν είσαι με τα πόδια ανοιχτά, στο έλεος του γιατρού δεν έχεις και πολύ μεγάλο πλεονέκτημα διαπραγμάτευσης... οπότε... 2,5 εκ είπα κοφτά
Ε! ναι κάπου εκεί είναι και τώρα... 2,5 - 2,7...;
Καθώς κατά βάθος είμαι κότα, δε λέω τίποτα, ο doc με υπερφορτώνει με ότι φάρμακα υπάρχουν στα κεντρικά των φαρμακαποθηκών και φυσικά... bed rest.
Σε όλη τη διαδρομή για το σπίτι τσακωνόμουν στο μυαλό μου με τον γιατρό... Τι εννοείς κάπου εκεί είναι? 0,2 εκ είναι 10% διαφορά ούτε το στατιστικό λάθος δε δέχεται τόση διαφορά.
Γιατί έπρεπε να του πω εγώ πόσο ήταν πριν? Πότε πρόλαβε και είδε? Ούτε 2 λεπτά δε με εξέτασε!
Δεν έπρεπε να δώσει ένα νούμερο με ακρίβεια... μπίρι μπίρι μπίρι μπίρι. Έφτασα σπίτι τούρμπο!
Τηλέφωνο στην κουμπάρα. Έχει κάνει 4 παιδιά οπότε καταλαβαίνετε... ποιό paidorama και babycenter… εμπειρία με ένα αστικό τηλεφώνημα τη στιγμή που το θες.
Με τη Δέσποινα –κουμπάρα- είχαμε για άπειρα χρόνια τον ίδιο γυναικολόγο. Σε επόμενο section θα εξηγήσω γιατί τον άφησα... ή για ακρίβεια γιατί μου ζήτησε να τον αφήσω.
Πήγαινε ρε φιλενάδα στον Κοντόπουλο που τον ξέρουμε χρόνια και του έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη... πρότεινε η κουμπάρα.
Και μέχρι να το προτείνει είχε ήδη πάρει τηλ και είχε κλείσει ραντεβού για την ίδια μέρα χρησιμοποιώντας το επείγον για να πετύχει το άμεσο.
Ούτε να κλείσω το τηλέφωνο δεν πρόλαβα και είχε έρθει να με πάρει (μη φανταστείτε μένουμε και κοντά).
Πάμε στο γιατρό! Μπράβο που έμεινες έγκυος, συγχαρητήρια... πως πάχυνες έτσι? Πρώτη σφαλιάρα.
Δίαιτα άμεσα. Εγώ έτσι δε σε ξεγεννάω.
Μη φανταστείτε ότι ήμουν και 100 κιλά.... αλλά τα 89 μου κιλάκια τα’χα.
Πάμε να σε δω μου λέει ξεφυσώντας.
Πάει να κάνει την εξέταση από πάνω ...κοιλίτσα... ξέρετε.
Ε γιατρέ του λέω... ο προηγούμενος γιατρός μου είχε βρει ότι ο τράχηλος είναι 2,5 εκ.
Μέχρι να τελειώσω τη φράση μου έχει φύγει από το εξεταστήριο, έχει πάει στο γραφείο που είναι η κουμπάρα και της λέει...
Για αυτό ήρθε εδώ? Για να την ξεγεννήσω πρόωρα?
Τι να πει η έρμη η κουμπάρα. Ότι δεν είχαμε ιδέα πόσο τραγικό είναι να έχεις τράχηλο 2,5 εκ....;
Ψέλλισε κάτι τους στυλ ...όχι-όχι θα ερχόταν σε εσάς ούτως ή άλλως.
Και την αλήθεια είπε αλλά άντε να μας πιστέψει ο γιατρός.
Μη σας τα πολύ-γράφω... 4,5 εκ. ο τράχηλος!
Μέσα σε μισή ώρα άλλαξε όλη μου η ζωή ως εγκυμονούσα.
Σταμάτησα και τα 15 χάπια που έπαιρνα, έπρεπε να ξεκινήσω ελαφριά άθληση γιατί από το bed rest –πέραν των κιλών που πήρα, κινδύνευα να πάθω και θρόμβωση από την ακινησία.
Η κουμπάρα δεν έκανε τον κύκλο του τετραγώνου για να με αφήσει ακριβώς έξω από το σπίτι αλλά με άφησε ένα τετράγωνο πιο κάτω...
Ο Χρήστος –husband- ο οποίος είχε γυρίσει από τη δουλειά και αφού του τα είχα πει από το τηλέφωνο, μόλις άνοιξα την πόρτα του σπιτιού με περίμενε με μια σφουγγαρίστρα στο χέρι... δηλώνοντας με χιούμορ μεν, ξεκάθαρα δε,
ότι καιρός να κάνω καμία δουλειά στο σπίτι και από την επόμενη μέρα θα πήγαινα γραφείο.
Γραφείο... τι θυμήθηκα τώρα...
