Οι ψυχολογικές συνέπειες του χωρισμού για τα παιδιά
Πολλά ζευγάρια στις μέρες μας αποφασίζουν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους. Όταν όμως έχουν ένα παιδί προσπαθούν να συμβιβαστούν και να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για αυτό. Τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. Παρόλα αυτά για την ψυχολογία του παιδιού, ο χωρισμός των γονιών του δεν είναι κάτι απλό ή κάτι που αντιμετωπίζεται εύκολα και άμεσα.
Όταν ένα ζευγάρι χωρίζει τα παιδιά νιώθουν ανασφάλεια, πίεση και πολλά άλλα συναισθήματα που δεν ξέρουν πώς να τα εκφράσουν. Τα περισσότερα παιδιά κατανοούν πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζουν οι μεγάλοι. Έτσι μπορούν να νιώσουν ότι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά μετά το χωρισμό σε όλα τα επίπεδα. Καταρχάς πια δεν θα μένουν και με τους δύο γονείς.
Όταν λοιπόν τα παιδιά βρίσκονται στην άγνοια και δεν είναι σίγουρα για το τι θα γίνει με τους γονείς τους πιέζονται και κλείνονται στον εαυτό τους ή αντιδρούν άσχημα. Οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να μην ρίχνουν το βάρος του χωρισμού στα παιδιά. Επίσης θα πρέπει να καθησυχάσουν τα παιδιά τους, τα οποία λόγω της αλλαγής και της ανασφάλειας που νιώθουν τείνουν να κάνουν αρνητικές σκέψεις.
Υπάρχουν παιδιά που ξεπερνούν εντελώς το χωρισμό των γονιών τους μετά από κάποια χρόνια και άλλα που δεν το ξεπερνούν ποτέ. Το αν ένα παιδί θα καταφέρει να ξεπεράσει ένα τέτοιο συμβάν εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αρχικά από την αντιμετώπιση και τον χειρισμό των γονιών, κατά δεύτερον από την ηλικία, το φύλο και το χαρακτήρα του παιδιού.
Η ηλικία είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας, διότι καταρχάς το ίδιο το παιδί είναι πολύ διαφορετικό όταν είναι μικρό σε σχέση με όταν βρίσκεται στην εφηβεία. Ένα μεγαλύτερο παιδί έχει περισσότερες γνώσεις πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις και είναι σαφέστατα πιο ώριμο. Ένα μικρότερο παιδί μπορεί να νιώσει υπεύθυνο για το χωρισμό ή παραμελημένο. Από την άλλη ένα μεγαλύτερο παιδί που θα θυμώσει στους γονείς του επειδή χωρίζουν θα το κάνει συνειδητά σε αντίθεση με ένα μικρότερο και μπορεί να έρθει και σε μεγάλη ρήξη με το γονιό που θεωρεί υπεύθυνο για το χωρισμό. Επίσης όταν ένα παιδί βρίσκεται στην εφηβεία συχνά απομακρύνεται από τους γονείς του και ο χωρισμός των γονιών του μπορεί να ενισχύσει αρνητικά αυτήν την κατάσταση.
Όσον αφορά τον παράγοντα του φύλου τα αγόρια συνήθως γίνονται πιο επιθετικά και τείνουν να έχουν χειρότερες επιδόσεις στον μαθησιακό τομέα, ενώ τα κορίτσια τείνουν να φέρονται επικίνδυνα έχοντας πρώιμες σεξουαλικές επαφές και πολλές φορές χωρίς προφύλαξη. Τα αγόρια φαίνεται να είναι πιο δεκτικά στο να δημιουργήσει κάποιος από τους γονείς τους μια νέα οικογένεια σε αντίθεση με τα κορίτσια που δείχνουν να είναι πιο κτητικά.
Η επίτευξη μιας ουσιαστικής και ήρεμης ρουτίνας από τους γονείς είναι απαραίτητη για να προσαρμοστεί το παιδί στα νέα δεδομένα. Φυσικά όλα εξαρτώνται και από το χαρακτήρα του παιδιού, αλλά και από τη σχέση του με τους γονείς του πριν χωρίσουν.
Συμπερασματικά το πώς θα αντιδράσει ένα παιδί στο διαζύγιο των γονιών του εξαρτάται από το συνδυασμό πολλών παραγόντων. Η αντιμετώπιση των γονέων είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες, αφού εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από αυτούς το πώς θα αντιμετωπίσει το παιδί στις αρνητικές επιπτώσεις του χωρισμού. Οι δύο γονείς θα πρέπει να συνεργαστούν και να κάνουν το παιδί να νιώσει ασφάλεια, βάζοντας τις ανάγκες του πάνω από κάθε διαφορά. Τέλος δεν θα πρέπει να του δίνουν δικαίωμα με τις πράξεις τους να σκέφτεται αρνητικά και θα είναι καλό να του δείχνουν πόσο το αγαπούν, περνώντας ποιοτικό χρόνο μαζί του.