Κρύωμα: Ένα καυτό θέμα...

Να ξεκαθαρίσουμε δύο πραγματάκια: Το κρύο μας κάνει να αισθανόμαστε δυσάρεστα, να τρέμουμε, να πεινάμε ενίοτε και σίγουρα μας δυσκολεύει στον ύπνο. ΔΕΝ μας αρρωσταίνει!

Το «κοινό κρυολόγημα» ή συνάχι ή κόρυζα ή ιογενής λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού,  δεν προκαλείται από το κρύο, αλλά από μια στρατιά ιών, που διασκεδάζουν να μας ταλαιπωρούν. Και οι ιοί μεταφέρονται από τους ανθρώπους. Δεν είναι λοιπόν το αεράκι που θα βλάψει το μωρό σας. Είναι η θεία Κούλα που το φτύνει να μην το ματιάσει.

Η συνύπαρξη του κοινού κρυολογήματος με το χειμώνα και τους ψυχρούς μήνες, έχει να κάνει με την εποχικότητα αυτών των ιών: οι ρινοϊοί (που φταίνε για τις μισές περιπτώσεις κοινού κρυολογήματος), αριθμούν 100 διαφορετικά υποείδη, καθένα με τα δικά του ιδιαίτερα χούγια, ώστε ο οργανισμός μας να μην μάθει ποτέ να αντιστέκεται σε όοοολους πλήρως. Έτσι,  αν το περάσουμε μια φορά, θα το ξαναπεράσουμε, απλώς μεγαλώνοντας, το συνάχι το περνάμε πιο ελαφριά.  Οι ιοί πολλαπλασιάζονται στην υγρασία και για αυτό εκτιμούν ιδιαιτέρως τις βροχές του φθινοπώρου και της άνοιξης. Επίσης, τους αρέσουν οι μακρινοί περίπατοι  σε κλειστούς χώρους με πολλά χνώτα που δεν αερίζονται επαρκώς- σχολικές τάξεις, σπίτια, παιδότοποι. Τα παιδιά είναι η βασική δεξαμενή αυτών των άτιμων πλασμάτων.

Έχει βρεθεί το εξής τραγικό γεγονός:

Το μέσο πιτσιρίκι κάτω των 6 ετών, αρρωσταίνει 6 με 12 φορές το χρόνο με κοινό κρυολόγημα, κατά την βασική εποχή των ιών (που συμπίπτει με τη σχολική χρονιά), δηλαδή σχεδόν κάθε μήνα. (αναστεναγμός). Η νόσος του, με πυρετό, βήχα, ρινίτιδα, φτέρνισμα, δυσκολία στον ύπνο και στη σίτιση, κρατάει 14 μέρες κατά μέσο όρο, ενώ σε ένα 10%, ο βήχας φτάνει και τις τρεις με τέσσερις εβδομάδες! (λυγμός). Δηλαδή, κάθε 30 μέρες, για 14 μέρες, το παιδί θα είναι άρρωστο, ειδικά την πρώτη χρονιά στο σχολείο … (λιποθυμία). Βοήθειά σας…!

Είναι πιο συχνό στα παιδιά που πάνε σε παιδικούς σταθμούς, από ότι σ’ αυτά που μένουν σπίτι. Ωστόσο, εργαζόμενες μαμάδες, θα πάρετε το αίμα σας πίσω, όταν τα καμάρια σας πάνε στο δημοτικό και αυτά που ως τώρα μένανε σπίτι, θα αρρωστήσουν πιο συχνά από αυτά που βγήκαν νωρίς από τη «φωλιά», που πλέον έχουν περάσει δια πυρός και σιδήρου και δεν παθαίνουν τίποτε!

Εκτός από τους ρινοϊούς, υπάρχουν και άλλοι ιοί που συμμετέχουν σε αυτή την ευχάριστη διαδικασία, που ευδοκιμούν τους υπόλοιπους μήνες της σχολικής χρονιάς. Κάποιοι μάλιστα, δεν πάνε διακοπές και υπάρχουν και το καλοκαίρι ( τι χαρά!). Το ποιός ακριβώς ιός προκαλεί την αρρώστια του κοινού κρυολογήματος δεν έχει πρακτική σημασία. Πρακτική σημασία έχει να γνωρίζετε ότι το κοινό κρυολόγημα:

- Μεταδίδεται με τα χέρια και με τα σταγονίδια: αν βήξουμε ή φταρνιστούμε στα χέρια μας, και μετά πιάσουμε κάποιον άνθρωπο με απλή χειραψία ή αντικείμενα, τα επιμολύνουμε. Στη συνέχεια, ο επόμενος άνθρωπος θα βάλει τα μολυσμένα χέρια στο στόμα, τα μάτια ή τη μύτη και θα «φυτέψει» τον ιό στον εαυτό του. Και πάει λέγοντας… Για αυτό πάντα πλένουμε τα χέρια μας ή βάζουμε αντισηπτικό με οινόπνευμα. Όταν βήχουμε , χρησιμοποιούμε χαρτομάντιλο ή τον αγκώνα μας, ώστε να μην διασπείρουμε στον αέρα τον ιό. Τα υφασμάτινα μαντήλια με τα κεντημένα παπάκια που τόσο καμαρώνετε, είναι φορείς μικροβίων, αφού πιάνετε ξανά και ξανά το μολυσμένο με εκκρίσεις ύφασμα. Εκτός και αν τα πετάτε αμέσως μετά τη χρήση. Οι ιοί ζουν τουλάχιστον για δύο ώρες πάνω στα ανθρώπινα χέρια, όπως και για μια ολόκληρη μέρα πάνω σε αντικείμενα.

- Από τη στιγμή που θα μεταδοθεί, θέλει κάπου 1 με 3 μέρες να εκδηλωθούν τα συμπτώματα. Επίσης, την τρίτη μέρα μετά την μετάδοση, ανεξάρτητα από τα συμπτώματα, είναι και η μέγιστη απέκκριση του ιού ( δηλαδή τότε είναι που εμείς μεταδίδουμε περισσότερο τον ιό στους γύρω μας).  Η νόσος κρατάει κάπου 5 μέρες στους μεγάλους, επτά με δέκα μέρες στους μικρούς, στους ηλικιωμένους και στους ανοσοκατεσταλμένους. Οπότε, όσοι έχετε βρέφη, μη σας κάνει εντύπωση που οι παιδίατροι συστήνουμε «μακριά από παιδιά που πάνε σχολείο». Μπορεί τα παιδάκια που σας επισκέφτηκαν να μην είχαν συμπτώματα, αλλά να μεταδίδουν τον ιό και να αρρωστήσουν αργότερα ή ακόμη και καθόλου.

- Γενικά, η νόσος είναι πιο «βαρειά» με πυρετό στα βρέφη και στα μικρότερα παιδιά, καθώς και βήχα, και ρινίτιδα, και συχνά ανησυχία (από τη ρινίτιδα και την κακουχία), αδυναμία σίτισης (αφού δε μπορούν να αναπνεύσουν από τη μύτη, τα μωρά, πώς να φάνε;) και  δυσκολία στον ύπνο.  Στα μεγαλύτερα παιδιά εμφανίζεται με ρινίτιδα, βήχα, πονόλαιμο, κεφαλαλγία, και δεκατική πυρετική κίνηση. Τα συμπτώματα και η διάρκεια της νόσου είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του ιού με την άμυνα του σώματος, για αυτό και οργανισμοί με «ελαττωματική» άμυνα, όπως τα βρέφη , οι ηλικιωμένοι και οι χρονίως πάσχοντες, το περνάνε χειρότερα.

- Φάρμακα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Τελεία- παύλα και θαυμαστικό! Οι αντιβιώσεις ΔΕΝ πιάνουν τους ιούς (εντάξει, είναι ατυχές το όνομα, τι να κάνουμε) παρά μόνο τα βακτήρια. Δεν θα αλλάξουν καθόλου την πορεία της νόσου και δεν θα προλάβουν τις επιπλοκές της.

Επίσης, τα διάφορα σιρόπια δεν κάνουν κάτι ως προς τα συμπτώματα ή τη διάρκεια, εκτός ίσως από την ψευδαίσθηση ότι προσπαθούμε κάτι να δώσουμε. Τα αντιβηχικά που καταστέλλουν το βήχα μπορεί να καταστείλουν και τον εγκέφαλο (γιατί δρουν στο εγκεφαλικό κέντρο που ελέγχει το αντανακλαστικό του βήχα), καθώς και το κέντρο της αναπνοής, αν ξεπεράσουμε τη δόση. Τα βλεννολυτικά κάνουν λιγότερο παχύρρευστες τις εκκρίσεις, και εντέλει επιδεινώνουν το βήχα, γιατί τα παιδιά βήχουν περισσότερο για να βγάλουν τα  «φλέματα». Επίσης, την ίδια δουλειά μπορείτε να κάνετε με μπόλικα υγρά και ζεστά.

Αντιισταμινικά και εισπνοές δεν έχουν θέση στο κοινό κρυολόγημα.

- Πρακτικά, τι κάνετε:

Ζεστά υγρά με μέλι, που έχει βρεθεί ότι κάπως βοηθάει. Μάλιστα, μια κουταλιά μέλι πριν τον ύπνο, έχει βρεθεί ότι βοηθάει μέτρια στον βήχα και την δυσκολία ύπνου. Μόνο για παιδιά άνω του 1 έτους, ποτέ σε μωρά. Κίνδυνος αλλαντίασης!!! Επίσης, προσοχή στα εγκαύματα.

Καλή ενυδάτωση - υγρά.

Ρινοπλύσεις με φυσιολογικό ορό, ιδιαίτερα στα μωρά που δεν ξέρουν να αναπνέουν από το στόμα, και πριν από κάθε γεύμα.

Κρατήστε το χώρο σε μια σχετική υγρασία- να μην είναι η ατμόσφαιρα πολύ ξηρή και επιδεινώνει την ξηρότητα στον λαιμό και τον βήχα. Ένα πλατύ σκεύος με νερό πάνω στο καλοριφέρ ή μια βρεμένη πετσέτα, θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Καλό φαί, ξεκούραση και υπομονή.

Πότε ανησυχείτε:

-    Αν ο βήχας συνεχίζει ή χειροτερεύει πέραν του 20ημέρου
-    Αν το παιδί φαίνεται δυσανάλογα κουρασμένο, δεν τρώει, δυσκολεύεται στην αναπνοή του
-    Αν είχε μείνει απύρετο τουλάχιστον 24 ώρες και ξαναρχίζει να κάνει πυρετό και να ‘ναι καταβεβλημένο
-    Αν «δε σας αρέσει η μούρη του παιδιού» πάνω στον πυρετό ή την αρρώστια του

Πηγαίνετε το στον παιδίατρό σας.

Και ναι, μπορείτε να βγείτε έξω με βρεμένα μαλλιά…

Για οποιαδήποτε απορία έχετε ή αν θέλετε την συμβουλή μου για κάποιο θέμα που σας απασχολεί, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου χρησιμοποιώντας τη φόρμα σχολίων ακριβώς κάτω από τα άρθρα μου. Θα ήταν χαρά μου να σας βοηθήσω να λύσετε προβλήματα και απορίες.  Σε περίπτωση που θέλετε να έχετε μια προσωπική επικοινωνία μαζί μου, περιμένω τα e-mails σας στη διεύθυνση:  lazopoulounatalia@gmail.com