Μυοσκελετικές παθήσεις στην παιδική και εφηβική ηλικία. Πως αντιμετωπίζονται;
Άλλο ένα αίτιο προστέθηκε σε αυτούς τους λόγους την τελευταία δεκαπενταετία. Η πολύωρη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών σε λάθος θέση, η οποία επηρεάζει αρνητικά, όχι μόνο την στάση του σώματος, την όραση και την μείωση διάθεσης αθλητικών δραστηριοτήτων, αλλά και γενικότερα την έλλειψη ανακάλυψης ταλέντων και δυνατοτήτων. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα ΤΕΦΑ Αθηνών, μέσω της χρήση πελματογραφήματος, έδειξε πως 7 στα 10 παιδιά παρουσιάζουν προβλήματα στην σπονδυλική τους στήλη. Οι παθήσεις που παρουσιάζονται στην σπονδυλική στήλη αλλά και στα πέλματα και επηρεάζουν την στάση του σώματος, την ευκινησία, την διάθεση και την λειτουργία ζωτικών οργάνων- μέσω της μη καλής επικοινωνίας του νευρικού συστήματος- είναι:
Λόρδωση: η κύρτωση προς τα εμπρός της σπονδυλικής στήλης .
Κύφωση: η υπερβολική κύρτωση της σπονδυλικής στήλης προς τα πίσω, η λεγόμενη καμπούρα. Την κύφωση συνήθως συνοδεύει αντισταθμιστική λόρδωση και μακροπρόθεσμα κοίλες στην οσφυϊκή μοίρα.
Σκολίωση: η πλάγια κλίση και συχνά στροφή της σπονδυλικής στήλης, με επιπτώσεις και στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα.
Πλατυποδία: είναι η ελάττωση ή εξάλειψη της ποδικής καμάρας. (Ρεφλεξολογικά, συνδέεται με την προδιάθεση για κύφωση λόγω της έλλειψης της ποδικής καμάρας που αντιστοιχεί στην σπονδυλική στήλη).
Κοιλοποδία: Αυτός ο τύπος πέλματος έχει την ποδική καμάρα αρκετά ψηλότερα από το φυσιολογικό. Κατά τη διάρκεια της βάδισης, η ποδική καμάρα δεν μπορεί να διαταθεί με αποτέλεσμα να μην είναι αποτελεσματική η απορρόφηση της ταλάντωσης του βάρους του σώματος. Μέσω της απλής όρθιας στάσης, μπορούν να διαγνωστούν όλες οι παραπάνω ιδιαιτερότητες στου σκελετού ενός σώματος.
Στην πρακτική άσκηση της Γιόγκα, στην Στάση του κάτω Σκύλου, φαίνονται ευδιάκριτα οι ανωμαλίες της σπονδυλικής στήλης. Ένα σώμα εύπλαστο και εύκολα προσαρμόσιμο, όπως είναι των παιδιών στην παιδική και εφηβική ηλικία, δέχεται πολύ γρήγορα την αλλαγή του μυϊκού συστήματος και έτσι βελτιώνονται, έως και εξαλείφονται τελείως, αυτές οι παθήσεις.
Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν τρόπο εκγύμνασης μόνο αυτόν που θα τους κάνει να ιδρώσουν, να δυναμώσουν και αδυνατήσουν. Ξεχνούν όμως, την σπουδαιότητα για τον ΈΛΕΓΧΟ, την ΔΙΑΤΑΣΗ και την ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ των μυών, οστών και αρθρώσεων. Με την άσκηση στην Γιόγκα και το Πιλάτες, καταφέρνουμε να απομονώνουμε σημεία του σώματος, να το ελέγχουμε, να το χτίζουμε από μέσα προς τα έξω, με στόχο η ορθοσωμία να γίνει βασικό μέλημα κάθε δραστηριότητας και στιγμής της ζωής μας. Οι γονείς πρέπει να προτιμούν να ασκούνται τα παιδιά τους σε αθλήματα που δουλεύουν το ίδιο και τις δύο μεριές του σώματος, προλαμβάνοντας ανομοιογένειες που μπορεί να οφείλονται σε υπερτροφία μυών.
Σε περίπτωση βέβαια που κάποιο παιδί έχει κλίση σε κάποιο άθλημα π.χ. τένις, χρειάζεται να κάνει συμπληρωματικά και κάποιο άθλημα που να το εξισορροπεί όπως: κολύμπι, γιόγκα και πιλάτες. Κατά περίπτωση και αναλόγως την πάθηση, άλλοι τρόποι αντιμετώπισης μπορούν να είναι η χειροπρακτική, η οστεοπαθητική, ο βελονισμός και η κρανιοϊερή θεραπεία, συμπληρωματικά πάντα με κάποιο είδος άσκησης.
Στις περισσότερες αναπτυγμένες χώρες σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι εναλλακτικές θεραπείες όχι μόνο είναι αναγνωρισμένες από τα εκάστοτε Συστήματα Υγείας της κάθε χώρας, αλλά μάλιστα συνταγογραφούνται και καλύπτονται οικονομικά από τα Δημόσια αλλά και Ιδιωτικά ταμεία.
Ας γίνει μια προσπάθεια από τους νέους γονείς που ενημερώνονται για το καλύτερο των παιδιών τους, να τους δώσουν την ευκαιρία να πάρουν την ευθύνη του σώματος αλλά και του εαυτού τους, μέσα από την δύναμη που πηγάζει από μέσα τους με την επίγνωση του κάθε πατήματος και ορθής στάσης του σώματός τους, σε κάθε βήμα στη ζωή τους, χωρίς να χρειάζονται ορθοπεδικούς κηδεμόνες, φάρμακα, εξαλείφοντας πόνους και προβλήματα που θα τα ταλαιπωρήσουν για όλη την μετέπειτα ζωή τους.
