Κοιλιοκάκη, η δική μας περιπέτεια
Πριν δυο περίπου χρόνια μια αδιαθεσία του Ερμή, κατέληξε στο νοσοκομείο. Πονούσε πολύ η κοιλία του, τόσο που δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Στο νοσοκομείο λοιπόν του έκαναν όλες τις εξετάσεις για να δουν από τι μπορεί να προέρχεται αυτός ο πόνος. Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα οι γιατροί μας είπαν “το παιδί σας δεν έχει σκωληκοειδίτιδα, αλλά να πάτε γρήγορα στον παιδίατρο σας, τα αποτελέσματα δεν είναι καλά”.
Με τρόμο κοίταξα το χαρτί, όντως όλες οι εξετάσεις του ήταν χάλια. Πήραμε αμέσως τηλέφωνο το γιατρό μας, ο οποίος πρότεινε να επαναλάβουμε τις εξετάσεις . Το επόμενο πρωί κιόλας πήγαμε, για να πάρουμε τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα. Αμηχανία.. Τι είναι αυτό; Φυσικά πήγαμε στο γιατρό μας με τον Ερμή, τον εξέτασε, “το τελευταίο εξάμηνο δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά.. Πριν σκεφτούμε οτιδήποτε άλλο σας παρακαλώ κάντε του μια εξέταση για κοιλιοκάκη (δυσανεξία στη γλουτένη)”.
Αυτά ήταν τα λόγια του γιατρού και φυσικά το παιδί βρέθηκε για τρίτη φορά μέσα σε μια μέρα στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πώς ένιωθα μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα, όχι γιατί δεν θέλω αλλά γιατί πραγματικά δεν βρίσκω τα λόγια. Αγωνία, άγχος, στεναχώρια, φόβος.. Κι αν δεν είναι κοιλιοκάκη… τι;;
Τα αποτελέσματα βγήκαν 2 μέρες μετά. Και ναι ήταν κοιλιοκάκη, το καλύτερο σενάριο για μας. Όμως, τι είναι κοιλιοκάκη; Πόσο εύκολο είναι να ζεις με αυτό; Tι πρέπει να κάνω εγώ;
Ένα ραντεβού με το γαστρεντερολόγο και με τη διατροφολόγο, μου έλυσαν τις απορίες. Κοιλιοκάκη, μια ασθένεια που προκαλείται από τη δυσανεξία στη γλουτένη. Η γλουτένη προκαλεί αλλοιώσεις στο βλεννογόνο του λεπτού εντέρου, εμποδίζοντας τη φυσιολογική πέψη και απορρόφηση φαγητού.
Ωραία μάθαμε τι είναι κοιλιοκάκη και τώρα τι κάνουμε; Mόνη θεραπεία να αφαιρέσουμε τη γλουτένη από τη διατροφή του για πάντα. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Δεν μπορεί να φάει τίποτα που περιέχει σιτάρι, κριθάρι, βρώμη… και όχι μόνο θα σου πω εγώ.
Είχα ένα παιδί στη δευτέρα δημοτικού και έπρεπε να τον πείσω ότι δεν μπορεί να ξαναφάει κουλούρι Θεσσαλονίκης από το κυλικείο του σχολείου του, ούτε τοστ, ούτε μπισκότα, ούτε καραμέλες, ούτε τσιπς, ούτε μακαρόνια, ούτε σοκολάτα, ούτε γιαούρτια με γεύσεις, ούτε κανένα κέρασμα. Μόνο ότι του δίνω εγώ. Γιατί αν διαβάσετε τα συστατικά των προϊόντων σχεδόν παντού βλέπεις “περιέχει γλουτένη” . Απαγορεύονται λοιπόν σχεδόν τα πάντα χωρίς το σηματάκι “gluten free”. Έκτος φυσικά από φρούτα, λαχανικά, γάλα και κρέας που μπορεί να τρώει άφοβα, εφόσον φυσικά δεν έχουν επιμολυνθεί από κάτι που έχει γλουτένη.
Τι έκανα;
Δεν τον τρόμαξα, του εξήγησα όσο πιο απλά μπορούσα, ότι οι εξετάσεις του έδειξαν πως υπάρχει ένα συστατικό που του κάνει κακό, ονομάζεται γλουτένη και υπάρχει σε πολλά τρόφιμα. Του είπα πώς δεν θα του λείψει τίποτα, η μόνη διαφορά είναι ότι θα ψωνίζουμε από το δικό του super market. Και το τήρησα, πήγαμε μαζί και διάλεξε τα πρώτα του ψωμάκια, μπισκότα, μακαρόνια.
Η αρχή ήταν λίγο δύσκολη, μέχρι το παιδί να καταλάβει, μέχρι εμείς να συνηθίσουμε τα καινούρια δεδομένα.
Σήμερα ο Ερμής είναι δέκα χρονών και ξέρει τι πρέπει να φάει και τι όχι. Οι εξετάσεις του κάθε χρόνο είναι τέλειες. Έχει πάντα μαζί του την τσάντα του, με τρόφιμα που μπορεί να χρειαστεί. Αλλά αυτό πια δεν είναι πρόβλημα.
