Παιδική ενούρηση και τρόποι αντιμετώπισης

Τα παιδιά αποκτούν τον έλεγχο του σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης μετά την ηλικία των 2 ετών.

Άλλα καθυστερούν μέχρι και τα 3 χρόνια, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας.

Κατά τις πρώτες εβδομάδες, όταν το παιδί σας μαθαίνει να ελέγχει την κύστη του θα πρέπει να περιμένετε ότι κάποιες φορές θα σημειωθούν «ατυχήματα».

Η απώλεια ούρων δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας τις περισσότερες φορές.
Έτσι λοιπόν αν το παιδί σας ακόμα και 12 μήνες μετά τον έλεγχο των σφιγκτήρων του και την έναρξη της χρήσης της τουαλέτας κατουριέται πάνω του κάποιες φορές δε θα πρέπει να θορυβηθείτε.
Τα μεσοδιαστήματα αυτών των «ατυχημάτων» φυσιολογικά ελαττώνονται με την πάροδο του χρόνου.

Σε αυτή την προσπάθεια του παιδιού ο γονέας πρέπει να έχει πάντα τη διάθεση για κατανόηση και μεγάλη υπομονή.
Η κοροϊδία και η επίπληξη δε βοηθάνε τα παιδιά, αντιθέτως, όπως και στου ενήλικες προδιαθέτουν στην ανάπτυξη επιθετικών συμπεριφορών ή ακόμα χειρότερα στο σταδιακό κοινωνικό αποκλεισμό.
Έτσι λοιπόν όταν παρατηρείτε ότι το παιδί κατουριέται πάνω μετά από την πάροδο ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος, υπενθυμίστε του να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα πιο πριν.

Πολλές φορές τα παιδιά αρνούνται γιατί δεν αισθάνονται την ανάγκη να ουρήσουν.
Προσπαθήστε να τα ενθαρρύνεται παρουσιάζοντάς τους τη διαδικασία σαν παιχνίδι.
Και πάλι όμως εφόσον επιμένουν να αρνούνται μην τα πιέσετε και κυρίως μην τα μαλώσετε.
Περιμένετε λίγα λεπτά της ώρας και ξαναδώστε τους την ευκαιρία.

Εάν το παιδί σας κατουράει τα παπλώματα στη διάρκεια του ύπνου προσπαθήστε να περιορίσετε λίγο τη βραδινή πρόσληψη υγρών και ταυτόχρονα φροντίστε να του υπενθυμίσετε ότι πρέπει να πάει στην τουαλέτα πριν τον ύπνο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις δεν μπορείτε να αποφύγετε δυστυχώς τα βραδινά «ατυχήματα».
Τότε είναι καλύτερο να τους φορέσετε μία πάνα εξηγώντας τους ότι δεν πειράζει και ότι σε λίγο καιρό θα είναι έτοιμα να κοιμηθούν χωρίς αυτήν.

Σπάνια η ενούρηση μπορεί να υποκρύπτει κάποιο πραγματικό πρόβλημα όπως ανατομικές διαταραχές, ουρολοίμωξη ή ακόμα και κακοποίηση του παιδιού (λεκτική και φυσική).
Έτσι λοιπόν στις ανατομικές διαταραχές το παιδί θα εμφανίζει γενικά κάποια δυσκολία στην ούρηση, στην περίπτωση ουρολοιμώξεων θα έχει φαγούρα και πόνο που μπορεί να συνοδεύονται από πυρετό, ενώ στην περίπτωση της κακοποίησης το παιδί παρουσιάζει επηρεασμένη ψυχοπαθολογία (απόσυρση από την καθημερινότητα, επιθετική συμπεριφορά κλπ).

Τις περισσότερες φορές οι γονείς γνωρίζουμε καλύτερα από κάθε άλλο τα παιδιά μας και το μητρικό φίλτρο αντιλαμβάνεται πότε πραγματικά το παιδί έχει κάποιο πρόβλημα.
Σε κάθε περίπτωση που πιστεύετε ότι το παιδί σας μπορεί να πάσχει από κάποιο πρόβλημα υγείας συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.

Ελεάνα Γκιώκα

Παιδίατρος
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Επιμελήτρια Ιατρικού Κέντρου Αθηνών
www.eleanagkioka.gr

Διαβάστε περισσότερα άρθρα της παιδιάτρου εδώ.