Υπάρχει ζωή χωρίς ζάχαρη? Ναι υπάρχει!

Τόσο χρόνια στη δίαιτα κάθε μορφής και ουδέποτε κατάφερα αυτό που κατάφερα σε λιγότερο από μια μέρα, να απαρνηθώ –χωρίς κανένα σύνδρομο στέρησης- κάθε τι που σχετίζεται με τη ζάχαρη.

Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή.
Όπως όλες οι εγκυμονούσες έτσι κι εγώ ήρθε η ώρα να κάνω την καμπύλη ζαχάρεως.

Στην αρχή έκανα το απλό τεστ της μίας ώρας αλλά καθώς το αποτέλεσμα δεν ήταν το καλύτερο χρειάστηκε να κάνω και το τεστ του 3ωρου.

Για όσες δεν το γνωρίζουν –όπως εγώ πριν το κάνω- σου δίνω να πιεις ένα απαισιότατο πάνγλυκο υγρό και σου μετράνε το ζάχαρο κάθε μια ώρα.
Μη ξεγελαστείτε και πάτε για την εξέταση χωρίς μπαταρία στο κινητό ή το tablet καθώς για 3 ώρες μένετε εκεί.

Η δεύτερη λοιπόν εξέταση έδειξε ότι θα κάνω ζάχαρο.

Έτσι λοιπόν βρήκα γιατρό, και ξεκίνησα την παρακολούθηση με μέτρηση σε καθημερινή βάση.
Ήδη η γιατρός μου, μου απαγόρευσε μπανάνα, σύκο, καρπούζι και σταφύλι από τα φρούτα (όλα αυτά έγιναν Ιούλιο )
Επιπλέον κόπηκε μαχαίρι η ζάχαρη σε κάθε μορφή – πράγμα που δε με ένοιαξε πολύ καθώς έχω κόψει τη ζάχαρη εδώ και περίπου 2 χρόνια.

Και μετά ήρθαν οι διατροφικές οδηγίες.
Όχι πίτες (πρώτη μαχαιριά), όχι τηγανητά (σκασίλα μου), όχι τραχανάς (ευτυχώς γεννάω πριν το βαρύ χειμώνα), όχι ρύζι, όχι λευκά άλευρα, όχι λευκά μακαρόνια.
Να τρώω ψητά με σαλάτα και πάντα μια φέτα ψωμί.

Καλέ αυτή είναι η διατροφή που μου είχε δώσει η Ψωμά για να αδυνατίσω....

Τις δύο πρώτες εβδομάδες που μετριόμουν σε καθημερινή βάση 3 φορές την ημέρα, ήμουν κυρία... και εγώ και το ζάχαρο μου.
Ώσπου μια μέρα ξύπνησε το ζάχαρο μέσα μου.

Και έτσι ξεκίνησα την ινσουλίνη. Όχι ότι με ένοιαζε που έπαιρνα ινσουλίνη... το μόνο που με χάλαγε ήταν ότι ήταν 99% σίγουρο ότι το μωρό μου μόλις γεννιόταν θα έκανε υπογλυκαιμία και θα τον είχαν για παρακολούθηση.

Μετά από μια εβδομάδα υγιεινής διατροφής και καθημερινής ένεσης ινσουλίνης, ξεκίνησε μια αλλόκοτη ιστορία.

Όσο περισσότερες μονάδες ινσουλίνης έκανα, το περισσότερο ανέβαινε το ζάχαρο.

Ακόμη κι εάν έτρωγα μισό μπιφτέκι με σαλάτα μόνο και μια μικρή φέτα χωμί χτύπαγε 200άρια.

Και οι μέρες παιρνούσαν... και η δόση της ινσουλίνης αυξανόταν.
Να σημειωθεί ότι σχεδόν κάθε βράδυ ξυπνούσα με υπογλυκαιμία, μούσκεμα στον ιδρώτα και σχεδόν παραπατώντας έφτανα στην κουζίνα όπου έτρωγα ένα αχλάδι και ένα μήλο για να συνέλθω.

Ένα πρωί ξύπνησα και νηστική το ζάχαρο ήταν στο Θεό, έκανα ινσουλίνη, έφαγα το πρωινό μου και το ζάχαρο ήταν στα όρια του εγκεφαλικού.

Πήρα πανικόβλητη τη γιατρό μου.
Μου ζήτησε να πάω αμέσως να με δει και να πάρω μαζί μου και το μηχάνημα που μετριέμαι.

Μη σας τα πολυλέω... το μηχάνημα που μετριόμουν είχε χαλάσει και έδειχνε σχεδόν τις διπλάσιες μονάδες ζαχάρεως από ότι είχα στην πραγματικότητα.
Φρίκαρα! Τόση ινσουλίνη χωρίς λόγο!!!

Έτσι κόπηκαν οι μονάδες της ινσουλίνης στη μέση, οι κρίσεις υπογλυκαιμίας σταμάτησαν και εγώ συνέχισα την υγιεινή μου διατροφή διατηρώντας το ζάχαρο σε φυσιολογικά επίπεδα.

Τα λέμε την επόμενη εβδομάδα

mamaloo

Πατήστε εδώ για να μάθετε περισσότερα για την Αγγελική Μπαμπαλούκα
Γιατί ο γιατρός της mamaloo είπε έξαλλος " Για αυτό ήρθε εδώ? Για να την ξεγεννήσω πρόωρα?"
Ακολουθήστε τη mamaloo στο instagram