Γιατί εφέτος δεν θα βοηθήσω την κόρη μου στην αριθμητική
Επίσης, αγόρασα και ένα μικρό πίνακα, για να γράφει τι θα χρειαστεί την άλλη μέρα το πρωί, ώστε να το ελέγχει και να μην ξεχνάει τίποτε. Βέβαια ξέρω, ότι αυτό θα προσθέσει μόνο άγχος στην πρωινή αναχώρηση, αλλά μπορώ να ονειρεύομαι, δεν μπορώ;
Δυστυχώς τίποτε δεν θα κάνει την κόρη μου να αγαπήσει την προπαίδεια και τα παιχνίδια της προπαίδειας που πρέπει πλέον να ξέρει πολύ καλά, για να μπορεί να λύσει προβλήματα και να προχωρήσει στο επόμενη επίπεδο της αριθμητικής.
Τα δύο προηγούμενα χρόνια, ήταν πράγματι διασκεδαστικό. Έκανε τα προβλήματα της πριν από το φαγητό και εγώ παρακολουθούσα πόση ώρα έκανε για την κάθε άσκηση. Προχωρούσε καλά και γρήγορα, κάποια στιγμή όμως έφτασε τα όριά της. Απογοητεύτηκε, οργίστηκε και τελικά αποφάσισε ότι μισούσε την αριθμητική.
Φοβήθηκα την επιπλέον εξάσκηση το βράδυ, γιατί αυτό θα σήμαινε μισή ώρα παραπάνω διάβασμα, καλόπιασμα και τελικά κάποια δωροδοκία για να την πείσω να συνεχίσει. Όμως τελικά, απογοητευμένη, έκανα ότι κάνουν όλοι οι «καλοί γονείς» πιέζουν, καλοπιάνουν και τάζουν και στο τέλος, όταν όλα τα άλλα αποτύχουν φοβερίζουν!
Αλλά αυτό το χρόνο, έχω αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να σταθώ από πάνω της με χρονόμετρο και γλυκά για να την καλοπιάσω και να την πιέσω περισσότερο από ότι η ίδια μπορεί και θέλει. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορώ εγώ να κάνω, για να θέλει η ίδια να καλυτερεύσει. Και σύμφωνα με μία νέα μεγάλη μελέτη, το είδος της βοήθειας που έδινα στην κόρη μου, της έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.
Άσχετα από την κοινωνική τάξη μιας οικογένειας, τη φυλετική καταγωγή ή την εθνικότητα ή το επίπεδο μάθησης ενός παιδιού, η συνεχής βοήθεια στο σπίτι και τα δωράκια, σχεδόν ποτέ δεν βελτίωσαν τις αποδόσεις ή τους βαθμούς του. Οι περισσότεροι γονείς είναι αναποτελεσματικοί στο να βοηθήσουν σωστά τα παιδιά με τις εργασίες τους στο σπίτι. Ακόμη πιο περίεργο είναι το γεγονός, ότι τα παιδιά που είχαν συνεχή βοήθεια στο σπίτι, δεν είχαν και τα καλύτερα αποτελέσματα.
Έτσι λοιπόν, την χρονιά αυτή, μπορεί η κόρη μου να μην πάει πολύ καλά στα τεστ της αριθμητικής της. Αλλά της εξήγησα ότι πρέπει να κάνει το καλύτερο που μπορεί, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο τέλος θα πάρει από εμάς και βραβείο!
Αλίκη, μαμά της Δέσποινας (11 χρονών)
