Το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων
Τρυφερές, παιδικές Χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις…
«Χριστούγεννα! Τι υπέροχη, χαρούμενη εποχή του χρόνου! Πάντα τα Χριστούγεννα ήταν μία ιδιαίτερη στιγμή για μένα. Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια, όταν κοιτάζω πίσω εκείνες τις ημέρες, βλέπω μόνο αγάπη και τρυφερότητα που με γεμίζουν με ένα αίσθημα βαθιάς ευγνωμοσύνης και χαράς.
Θυμάμαι μία χρονιά, πρέπει να ήμουν τεσσάρων χρόνων, θαύμαζα το Χριστουγεννιάτικο δένδρο μας γεμάτο στολίδια και φωτάκια. Στο δωμάτιο υπήρχε ένα μεγάλο παράθυρο που έβλεπε στο δρόμο, με πλούσιες όμορφες κουρτίνες.
Εκείνη την ημέρα, έκανα δύο ανακαλύψεις. Πρώτα ότι αν είχα ένα αναμμένο κερί πίσω από τις κουρτίνες το φως άστραφτε πανέμορφα μέσα από το λεπτό ύφασμα, μετατρέποντάς το σε κάτι μαγευτικό. Και το δεύτερο πράγμα που ανακάλυψα ήταν πόσο εύκολα παίρνουν φωτιά οι κουρτίνες. Φυσικά έγιναν κάρβουνο, η φωτιά από το αναμμένο κερί απλώθηκε γρήγορα, ούρλιαζα από τον τρόμο, ευτυχώς οι γονείς μου μπόρεσαν να κατεβάσουν τις κουρτίνες και να σταματήσουν τη φωτιά.
Όταν πέρασε ο κίνδυνος βλέποντας τα αποτελέσματα της φωτιάς στάθηκα χωρίς να έχω καμία δικαιολογία μπροστά στους γονείς μου, ξέροντας ότι είχα καταστρέψει τα Χριστούγεννα.
Χριστούγεννα και τελειότητα
Αν και έχουν περάσει αρκετές δεκαετίες από τότε, η ανάμνηση της ζημιάς που προκάλεσα είναι ολοζώντανη στο μυαλό μου. Όμως έμαθα ότι δεν πρέπει να παίζεις ποτέ με τη φωτιά και ότι παρόλο που το διαμέρισμά μας ήταν γεμάτο καπνό και στάχτες, δεν είχα καταστρέψει τα Χριστούγεννα.
Τα παλιά χρόνια στην πατρίδα μου τη Γερμανία, τα καλά αγόρια και κορίτσια έπαιρναν τα Χριστούγεννα δώρα και γλυκά, ενώ τα παιδιά που είχαν κακή συμπεριφορά έπαιρναν ένα ξερό κλαδί σημύδας. Τη χρονιά εκείνη, εγώ πήρα κανονικά τα δώρα μου και όχι το ξερό κλαδί, παρόλη τη ζημιά που είχα προκαλέσει.
Κοιτάζοντας λοιπόν πίσω κατάλαβα ότι ο φόβος μου πως κατέστρεψα τα Χριστούγεννα, ήταν γιατί δεν είχα καταλάβει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.
Η εικόνα που όλοι λίγο πολύ έχουμε για τα Χριστούγεννα, είναι η εικόνα της τελειότητας. Δηλαδή, το τέλειο δένδρο, τα τέλεια φώτα, τα τέλεια δώρα, και οι τέλειες οικογενειακές εκδηλώσεις.
Όμως αργά ή γρήγορα κάτι δυσάρεστο θα συμβεί. Η γαλοπούλα δεν ψήθηκε καλά, το πουλόβερ που αγοράσαμε δεν είναι το σωστό μέγεθος, τη χρονιά αυτή δεν υπάρχουν πολλά χρήματα για τις γιορτές, και η εικόνα για τέλεια Χριστούγεννα θρυμματίζεται γύρω μας. Σαν αποτέλεσμα οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι εποχή άγχους και συχνά απογοήτευσης.
Αν όμως είμαστε πρόθυμοι να ανοίξουμε την καρδιά μας και το μυαλό μας στο πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων, θα αναγνωρίσουμε όλα τα μικρά αλλά υπέροχα πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Τα κάλαντα των μικρών παιδιών, τα χαρούμενα προσωπάκια τους βλέποντας έστω και ένα κλαδάκι στολισμένο, ή παίρνοντας ένα μικρό δώρο, το απλό οικογενειακό γιορτινό τραπέζι που ετοίμασε με αγάπη η μητέρα και ιδίως η ειλικρινής έκφρασης της αγάπης που μοιραζόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους, μην ξεχνώντας όμως και όλους αυτούς που μας έχουν ανάγκη.
Τα Χριστούγεννα είναι η γιορτή της αγάπης. Είναι αυτό ακριβώς που μας δίδαξε ο Χριστός. Να αγαπάμε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Δεν έχει σημασία πόσα δώρα θα ανταλλάξουμε ή πόσο μεγάλο θα είναι το δένδρο μας. Σημασία έχει πόσο μεγάλη και ειλικρινής είναι η αγάπη μας για το συνάνθρωπό μας».