Προεκλαμψία: Αντιμετώπιση και κίνδυνοι

Θα πάτε στο νοσοκομείο για μία πρώτη εκτίμηση και ίσως θα πρέπει να μείνετε για όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σας.

Θα γίνουν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις, για να διαπιστωθεί η ανάπτυξη και η φυσιολογική κατάσταση του μωρού σας.

Εάν η προεκλαμψια είναι ήπια και είστε ήδη 37 εβδομάδων ή και περισσότερο, τότε μάλλον θα προκληθεί πρόωρος τοκετός ειδικά αν ο τράχηλος έχει αρχίσει να λεπταίνει και να διαστέλλεται. Εάν τώρα υπάρχουν σημάδια ότι δεν θα μπορέσετε εσείς και το μωρό σας να αντέξετε τη διαδικασία του τοκετού, θα προχωρήσει ο γιατρός σε καισαρική τομή.

Εάν δεν έχετε συμπληρώσει τις 37 εβδομάδες και η προεκλαμψια είναι ήπια και η κατάστασή σας και του μωρού είναι σταθερή, δεν θα χρειαστεί να προκληθεί τοκετός. Απλά να είστε ήρεμη στο κρεβάτι και να παρακολουθείτε την πίεσή σας.

Αν και καμία έρευνα δεν έδειξε ότι το να μείνει η έγκυος στο κρεβάτι καλυτέρευσε την κατάστασή της, έχει αποδειχθεί ότι η ξεκούραση βοηθά να μειώνεται η αρτηριακή πίεση.

Έτσι, είτε είστε στο σπίτι ή στο νοσοκομείο χρειάζεται συνεχής παρακολούθηση της υγείας της δικής σας και του μωρού. Θα πρέπει επίσης να μετράτε καθημερινά τις κλωτσιές του μωρού σας.

Εάν διαγνωστείτε με σοβαρή προεκλαμψια, ασφαλώς θα μείνετε στο νοσοκομείο και μάλιστα σε αυτό πρέπει να υπάρχει ειδικός γιατρός για να σας φροντίσει.

Εάν δεν έχετε συμπληρώσει τις 34 εβδομάδες, θα σας χορηγήσουν κορτικοστεροειδή για να βοηθήσουν τους πνεύμονες του μωρού να ωριμάσουν πιο γρήγορα. Και σε κάθε περίπτωση, θα παρακολουθούν συνεχώς εσάς και το μωρό σας.

Ο γιατρός θα προχωρήσει αμέσως σε καισαρική τομή στο πρώτο σημάδι ότι η προεκλαμψια χειροτερεύει ή το μωρό δεν αναπτύσσεται ανεξάρτητα από το που βρίσκεστε χρονικά στην εγκυμοσύνη σας.

Στην περίπτωση που παθαίνετε προεκλαμψια στη διάρκεια του τοκετού, ο γιατρός θα σας παρακολουθεί συνέχεια, θα σας χορηγηθεί θειικό μαγνήσιο και φάρμακα για να μειωθεί η αρτηριακή πίεση.

Μετά την γέννα, θα παραμείνετε σε στενό και συνεχή έλεγχο για τουλάχιστον 48 ώρες.

Υπάρχει κάποιος τρόπος για να αποφύγω την προεκλαμψια;

Δυστυχώς, δεν ξέρει κανείς σίγουρα, αν και γίνονται πολλές έρευνες γι’ αυτό. Με μία σειρά από μελέτες, οι ειδικοί προσπάθησαν να διαπιστώσουν αν παίρνοντας περισσότερο ασβέστιο ή βιταμίνες ή μία μικρή δόση ασπιρίνης, θα μειωνόταν ο κίνδυνος, όμως δεν υπάρχει μία σίγουρη διαπίστωση.

Στην Αμερική συνιστάται τώρα, οι γυναίκες υψηλού κινδύνου να παίρνουν μία μικρή δόση ασπιρίνης μετά την 12 εβδομάδα εγκυμοσύνης. Όμως, προσέξτε μην πάρετε ποτέ ασπιρίνη στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, χωρίς να σας το πει ο γιατρός σας.

Έτσι, αυτό που οφείλεται να κάνετε πριν μείνετε έγκυος είναι να φροντίζετε την υγεία σας και να μην παραλείψετε μετά κανένα ραντεβού με τον γιατρό σας.

Υπάρχει κάποιο τεστ που μπορεί να δείξει τον κίνδυνο της προεκλαμψιας;

Όχι ακόμη. Οι έρευνες έχουν προχωρήσει αρκετά στο σημείο αυτό και οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι στο μέλλον θα υπάρχει μία τέτοια εξέταση.

Το λεύκωμα στην εγκυμοσύνη προκαλεί προεκλαμψια;

Η παρουσία αυξημένης ποσότητας λευκώματος στα ούρα, πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω γιατί μπορεί να συνδέεται με σοβαρές παθολογικές καταστάσεις, όπως η προεκλαμψια.

Αν ο γιατρός αποκλείσει την περίπτωση της προεκλαμψιας, θα προχωρήσει σε κάποιες εξετάσεις γιατί το λεύκωμα στα ούρα δηλώνει κάποια φλεγμονή στο ουροποιητικό σύστημα.

Προεκλαμψια ή υπέρταση; Ποια η διαφορά;

Αν αυξηθεί η πίεσή σας μετά την 20η εβδομάδα της εγκυμοσύνης, αλλά δεν έχετε πρωτεΐνη στα ούρα ή κάποιο άλλο σύμπτωμα προεκλαμψιας, τότε είναι σίγουρα υπέρταση εγκυμοσύνης. Αν βέβαια αργότερα κάτι αλλάξει, τότε θα μιλάμε για προεκλαμψια.

Επίσης, φυσιολογικά η αρτηριακή πίεση θα μειωθεί μετά την γέννα. Αν αυτό δεν συμβεί μετά από τρεις μήνες, έχετε χρόνια υπέρταση και απλά δεν το ξέρατε.

Η εγκυμοσύνη κάνει συνήθως την αρτηριακή πίεση να μειώνετε στο τέλος του πρώτου τριμήνου και πολύ περισσότερο στο δεύτερο τρίμηνο, έτσι ίσως δεν κατάλαβε ο γιατρός ότι έχετε χρόνια υπέρταση. Και ο γιατρός να το διαπιστώσει αργότερα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Λοιπόν όλα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε, όταν δεν παραλείπουμε τις προγραμματισμένες και τακτικές επισκέψεις στο γιατρό μας.