Πώς να συμπεριφερθείτε, στη δασκάλα του παιδικού σταθμού
Οι τάξεις του παιδικού σταθμού είναι όμορφες, χαριτωμένες με τις ζωγραφιές τους, τα ωραία χρώματα και τα μικρά τραπεζάκια με τις λιλιπούτειες καρέκλες τους. Κάνοντας μία βόλτα και παρατηρώντας όλα τα ράφια με τα πολύχρωμα βιβλία και τα παιχνίδια, η μόνο σκέψη που έρχεται στο νου είναι «η διασκέδαση».
Αλλά σαν γονείς ξέρετε ότι τα μικρά παιδιά μπορεί να έχουν πολλές φορές άσχημες ημέρες, ή και εβδομάδες και αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί χωρίς μία σοβαρή συζήτηση με τον ή την δασκάλα του παιδιού. Βέβαια γνωρίζετε ότι δεν πρέπει να ορμήσετε στο σχολείο με απειλές και το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται είναι να τσακωθείτε με τη δασκάλα.
Λοιπόν τι πρέπει να κάνετε αν προκύψει ένα πρόβλημα; Είτε αυτό είναι κάτι που είπε ο δάσκαλος και αναστατώθηκε το παιδί, ή γενικά κάτι που δεν του ταιριάζει. Δείτε μερικές πρακτικές συμβουλές για να μιλήσετε με τη νηπιαγωγό με ένα τρόπο που δεν θα βλάψει τη σχέση σας.
1. Υποθέστε ότι είστε στην ίδια ομάδα. Πηγαίνετε σε κάθε συνάντηση με θετική διάθεση, είστε εκεί για να μιλήσετε, να καταλάβετε το πρόβλημα και να το λύσετε μαζί. Κατά κανόνα οι νηπιαγωγοί κάνουν αυτή τη δουλειά γιατί αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τους προσφέρουν ότι καλύτερο μπορούν. Δεν είναι δικηγόροι, ή πωλητές. Εκπαιδεύονται για να βοηθήσουν τα παιδιά. Σκεφτείτε τους σαν συμμάχους για να κατανοήσετε τι ακριβώς συμβαίνει πώς να αντιμετωπιστεί και θυμηθείτε ότι και αυτοί θέλουν η συζήτησή σας να έχει καλό τέλος. Επίσης, σαν άνθρωποι και αυτοί μπορεί να είναι εξίσου νευρικοί όπως εσείς!
2. Κάτι άλλο σημαντικό, κανείς δεν θέλει να έρθει σε δύσκολη θέση μπροστά σε άλλους. Έτσι συζητήστε μόνοι σας, όχι μπροστά σε άλλους γονείς, προσωπικό ή τα παιδιά. Και αποφύγετε να κατηγορείτε τη δασκάλα στο τηλέφωνο σε άλλους γονείς. Η εχεμύθεια είναι ένα σημάδι σεβασμού και θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό στην οικοδόμηση αμοιβαίας εμπιστοσύνης.
3. Μην πηγαίνετε με διάθεση να συγκρουστείτε. Ακόμη και αν είστε πολύ αναστατωμένη, αρχίστε με ένα ζεστό χαιρετισμό. Αν το παιδί γυρίσει σπίτι αναστατωμένο ή με κλάματα, ασφαλώς θα νιώσετε και εσείς χάλια. Αλλά όταν συναντηθείτε με τη νηπιαγωγό του, πάρτε μια βαθιά ανάσα και καθίστε μαζί της κάπου ήσυχα. Τότε και μόνο τότε συζητήστε τις ανησυχίες σας. Θα εκτιμήσει σίγουρα όχι μόνο ότι θετικό έχετε να πείτε αλλά και ότι αρνητικό που θα προσπαθήσει να βελτιώσει.
4. Πρέπει οπωσδήποτε να ακούσετε και την πλευρά της δασκάλας. Το παιδί θα σας πει τι έχει δει και βιώσει. Αλλά συνήθως μία νηπιαγωγός έχει δει την ευρύτερη εικόνα. Να της επιτρέψετε να προσθέσει τις παρατηρήσεις της χωρίς διακοπή. Δεν έχει σημασία πόσο αναστατωμένη είστε, ακούστε προσεκτικά, το πρόβλημα μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο απλό από ότι περιμένατε.
5. Διαλέξτε προσεκτικά τις λέξεις σας. Προσέξτε για φράσεις όπως «το παιδί μου» ή «η δουλειά σας». Ακόμη και αν το λέτε με καλή διάθεση, μπορεί να ερμηνευθεί σαν ανταγωνισμός μεταξύ σας. Αντ’ αυτού χρησιμοποιείστε το όνομα του παιδιού, και τη λέξη «εμείς». Για παράδειγμα «ελπίζω ότι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το πώς είναι δυνατόν να βοηθήσετε τον Κωστή στη παιδική χαρά». Αυτό είναι πολύ πιο καλό από το «είμαι εδώ για να μιλήσουμε τι κάνετε για να προστατέψετε το παιδί μου».
6. Βεβαιωθείτε ότι η συζήτηση θα τελειώσει με ένα σχέδιο. Πήγατε σε μία δύσκολη συνάντηση. Μην αφήσετε να πάει χαμένη. Να είστε σίγουρη ότι εσείς και η νηπιαγωγός έχετε αποφασίσει τι θα κάνει ο καθένας για το συγκεκριμένο πρόβλημα. Και αργότερα ελέγξτε τι έχει γίνει και από τις δύο πλευρές. Εάν το σχέδιο σας έχει επιτυχία, θαυμάσια. Εάν όχι, έχετε ήδη κάνει μία μεγάλη επένδυση εμπιστοσύνης στη σχέση σας με τη δασκάλα και οι δύο μαζί θα μπορέσετε να σκεφτείτε και άλλες ιδέες μέχρι να βρείτε μια καλύτερη λύση.
Και όταν όλα ησυχάσουν δώστε συγχαρητήρια στον εαυτό σας. Ας το παραδεχτούμε, το να υποστηρίζουμε το παιδί είναι πράγματι σκληρή δουλειά. Είναι επίσης ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα κάνετε ποτέ.
