Σημαντικά μαθήματα ζωής από τα παιδιά μας

«Πριν δύο ημέρες η Σοφία, δύο ετών, έσπασε το πόδι της παίζοντας έξω. Ευτυχώς τα παιδιά θεραπεύονται πολύ γρήγορα και θα βγάλει το γύψο σε τέσσερις περίπου εβδομάδες. Εν τω μεταξύ, προσέχουμε πολύ τη διατροφή της για να τη βοηθήσουμε να γίνει γρήγορα καλά.

Αυτή ήταν η πρώτη μας εμπειρία με ένα σπασμένο πόδι στην οικογένεια, και κατάλαβα ότι τα παιδιά κάνουν πολλά σωστά πράγματα που οι ενήλικες συχνά σταματάμε να κάνουμε όπως μεγαλώνουμε. Είμαστε τόσο απασχολημένοι προσπαθώντας να διδάξουμε στα παιδιά μας διάφορα πράγματα που δεν συνειδητοποιούμε πόσα πολλά μπορούμε να μάθουμε από αυτά.

Σε γενικές γραμμές τα παιδιά είναι πιο υγιή από τους ενήλικες και ίσως αυτές οι φυσικές υγιεινές συνήθειες τους κάνουν τη διαφορά. Να λοιπόν ορισμένα από τα πράγματα που μπορούμε να μάθουμε από τα παιδιά μας:

Ύπνος.
Ο ύπνος είναι πολύ σημαντικός για την υγεία και δυστυχώς πολλοί ενήλικες δεν κοιμούνται αρκετά. Έχω πολλές φορές σκεφτεί ότι πρέπει να κρατάμε τα μικρά παιδάκια ξύπνια να παίζουν ως αργά και να αφήνουμε τους μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου να παίρνουν κανένα υπνάκο!

Το σώμα, ανανεώνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου και μελέτες έδειξαν ότι έστω και μία νύχτα με λίγη ώρα ύπνου, μπορεί να δημιουργήσει μία προσωρινή προ-διαβητική κατάσταση και να επηρεάσει τα επίπεδα της κορτιζόλης και της λεπτίνης. Τα παιδιά είναι συνήθως πιο υγιή από τους μεγάλους και κοιμούνται περισσότερη ώρα τη νύχτα όπως επίσης παίρνουν ένα υπνάκο κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Τι πρέπει να μάθουμε: Δώστε την κατάλληλη προτεραιότητα στον ύπνο, και να είστε τόσο απόλυτοι για τον καλό και αρκετό ύπνο, όπως όταν ενδιαφέρεστε για τα παιδιά. Συνειδητοποιήστε ότι αυτό είναι ένα σημαντικό στοιχείο για να παραμένουμε νέοι.

Κινηθείτε μη γυμνάζεστε.
Το παρατήρησα αυτό όταν η μικρή μου έσπασε το πόδι της. Τα παιδιά δεν γυμνάζονται, απλά κινούνται συνεχώς. Δεν πηγαίνουν στο γυμναστήριο ή δεν τρέχουν ατέλειωτα χιλιόμετρα.
Κάτι ακόμη που δεν κάνουν τα παιδιά εκτός και αν τα αναγκάζουμε, είναι να κάθονται. Όλοι πλέον οι επιστήμονες δηλώνουν πόσο κακό είναι να καθόμαστε πολύ ώρα και αυτό δεν διορθώνεται απλά με την άσκηση. Παρατηρήστε ένα μικρό ενός έτους. Έχει δύο ταχύτητες: τέρμα το γκάζι και ύπνος. Παίζει πολύ και ξεκουράζεται πολύ. Ως ενήλικες είναι πολύ εύκολο να κάνουμε καθιστική ζωή και να μην κινούμεθα αρκετά.

Τα παιδιά είναι επίσης πολύ ικανά στη σωστή και λειτουργική κίνηση. Δεν σηκώνουν βάρη, αλλά μπορούν να αναρριχηθούν, να σέρνονται ή να κάνουν βαθιά καθίσματα όπως ένας ολυμπιονίκης.

Τι πρέπει να μάθουμε: Βάλτε την κίνηση στη ζωή σας αλλά μην επικεντρωθείτε στην άσκηση. Κινηθείτε λειτουργικά, γρήγορα και συχνά. Προσπαθήστε να σηκώνεστε σε τακτικά διαστήματα από την καρέκλα του γραφείου σας. Αν βέβαια μπορείτε να κινήστε και να ασκήστε ακόμη καλύτερα.

Συναισθήματα και η κοινωνική αλληλεπίδραση.
Τα παιδιά συνήθως δείχνουν πολύ καλά τα συναισθήματά τους και είναι σε καλή επαφή με το πώς αισθάνονται. Ως ενήλικες έχουμε μάθει να καταστέλλουμε ή να αποφεύγουμε τα συναισθήματα που ίσως μας δημιουργήσουν άγχος. Σίγουρα τα παιδιά πρέπει να μάθουν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους με υπεύθυνο τρόπο, αλλά μπορούμε να μάθουμε πολλά από τον τρόπο που αισθάνονται και εκφράζονται.

Δεν έχουν κακίες. Αν είναι πληγωμένα, θυμωμένα, στενοχωρημένα κλαίνε. Αν είναι ευχαριστημένα, χαμογελούν ή γελούν. Επίσης είναι κύριοι της κοινωνικής αλληλεπίδρασης μέχρι να τους διδάξουμε να μην μιλούν σε ξένους. Τα μωρά είναι επίσης ιδιαίτερα καλά στις κοινωνικές σχέσεις. Γι’ αυτό όλοι οι μεγάλοι αγαπούν να τους μιλούν. Μας ακούν με προσοχή, παρακολουθούν τις κινήσεις μας και ανταποκρίνονται στο χαμόγελό μας.

Ακόμη και όταν η ικανότητα ενός παιδιού να εκφράσει συγκίνηση δεν είναι δυνατή, υπάρχει κάτι που μπορούμε να μάθουμε. Τα παιδιά έχουν συχνά μία πολύ έντονη αλλά μικρής διάρκειας έκφραση του συναισθήματος και όταν ασχολούνται αρκετά με αυτό προχωρούν μπροστά. Ενώ αντίθετα οι ενήλικες ασχολούνται πολύ περισσότερο χρόνο με ένα συγκεκριμένο συναίσθημα.

Τι θα πρέπει να μάθουμε: να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας με ένα πιο υγιή τρόπο. Να είμαστε εντελώς αφοσιωμένοι όταν μιλούμε στους άλλους, να ασχοληθούμε με κάποιο συναίσθημα και να προχωρήσουμε.

Τρώτε όταν πεινάτε.
Πολύ συχνά οι γονείς ανησυχούν, γιατί τα παιδιά τους τρώνε πολύ ή τρώνε λίγο ή δεν τρώνε τις σωστές τροφές. Βασανιζόμαστε πολύ για το τι τρώνε τα παιδιά μας και πόσο συχνά, αλλά τα περισσότερα, έχουν μια πολύ έμφυτη αίσθηση της πείνας, πριν τα διδάξουμε να μην το ακολουθούν πια.

Τρώνε όταν πεινούν και αρνούνται να φάνε όταν δεν πεινούν. Χωρίς φυσικά να λογαριάζουν τις ώρες του γεύματος. Αυτό είναι κάτι πολύ υγιεινό και σωστό που πρέπει και εμείς να ακολουθήσουμε.

Πράγματι, είναι πολύ σημαντικό, αν δίνουμε στα παιδιά τρόφιμα με θρεπτικά συστατικά και είμαστε σίγουροι ότι τρέφονται καλά, να τα αφήνουμε να ακολουθούν το φυσικό συναίσθημα της πείνας τους. Πολλοί ενήλικες έχουν χάσει αυτά τα φυσικά ερεθίσματα πράγμα που κάνει τη ζωή πιο δύσκολη.

Τι πρέπει να μάθουμε: Ακούστε το σώμα σας και τρώτε όταν πεινάτε, μην τρώτε όταν δεν πεινάτε.

Συνεχίστε να μαθαίνετε.
Όλοι οι γονείς χωρίς αμφιβολία γνωρίζουν ότι τα παιδιά κάνουν ερωτήσεις. Μελέτες έχουν δείξει ότι ο μέσος όρος των μικρών στα τέσσερα χρόνια τους, κάνει περισσότερες από 400 ερωτήσεις την ημέρα.

Αυτός είναι ο φυσικός τρόπος που τα παιδιά μαθαίνουν, αλλά επίσης δείχνει και την περιέργειά τους και την επιθυμία τους να γνωρίσουν τα πάντα γύρω τους. Σαν ενήλικες είναι εύκολο να δεχτούμε απλά την σημασία των πραγμάτων και ότι κάτι λειτουργεί χωρίς να ξέρουμε πως. Η πράξη της εκμάθησης μιας νέας δεξιότητας (ειδικά μιας ξένης γλώσσας ή μουσικό όργανο) ακονίζει το μυαλό και το διατηρεί νέο.

Τι πρέπει να μάθουμε: Κάντε ερωτήσεις. Να είστε περίεργοι. Διαλέξτε ένα χόμπι ή μία νέα δεξιότητα ή ένα νέο τομέα έρευνας και προσπαθήστε να το μάθετε με το ανοικτό μυαλό ενός παιδιού.

Μη φοβάστε.
Κάθε γονιός γνωρίζει ότι τα μικρά παιδιά είναι ατρόμητα. Πηδούν για να δουν τι θα συμβεί. Πετάνε πράγματα για να μάθουν τους νόμους του Νεύτωνα, και την κοινωνική αλληλεπίδραση αν χτυπήσουν κάποιον. Πρόκειται για μία ακόρεστη αναζήτηση για να δουν, να μάθουν, να προχωρήσουν.

Τα νεογέννητα έχουν μόνο δύο φόβους: τους δυνατούς θορύβους και να μην πέσουν. Έχουμε την τάση να «μάθουμε» στα παιδιά μας τον φόβο, με τις συνεχείς παραινέσεις «προσοχή», «μην πέσεις», θα «χτυπήσεις», όταν στην πραγματικότητα θα έπρεπε να τα ενθαρρύνουμε να υπολογίζουν τον κίνδυνο, ιδίως όταν είναι πολύ μικρά και οι κίνδυνοι περιλαμβάνουν το πέσιμο από τη σκάλα της παιδικής χαράς ή της τσουλήθρας, όχι όμως να φοβούνται το κάθε τι.

Τι πρέπει να μάθουμε: Αφήστε τα παιδιά να είναι τολμηρά, αλλά εφαρμόστε το και σε σας. Ξεκινήστε ένα νέο άθλημα. Δοκιμάστε νέα πράγματα.
Απολαύστε τα μικρά πράγματα.

Αγοράσετε ένα καινούργιο παιχνίδι για το παιδί σας τα Χριστούγεννα. Με τι άραγε παίζει μία ώρα αργότερα; Μήπως με το κουτί του!
Τα παιδιά ενθουσιάζονται με τα μικρά πράγματα. Δεν γεννιούνται θέλοντας ένα φανταχτερό καρότσι ή μία στολισμένη πάνα. Έχουν μία φυσική δημιουργικότητα για να παίξουν με απλά πράγματα και τα κάνουν ενδιαφέροντα με τη φαντασία τους.

Πόσο πιο ευτυχισμένοι θα είμαστε σαν ενήλικες αν θα μπορούσαμε να θυμηθούμε έστω και λίγη από τη γοητεία των απλών πραγμάτων!

Τι θα πρέπει να μάθουμε: Μην περιφρονείτε τα μικρά πράγματα. Απλά απολαύστε τα. Μάθετε να εκτιμάτε πράγματι τα απλά πράγματα και αυτά που έχετε και μην επικεντρώνεστε συνέχεια στην απόκτηση του επόμενου.

Παιχνίδι.
Το παιχνίδι είναι η εργασία των παιδιών και είναι πολύ σημαντικό για την ανάπτυξή του. Όπως δε φαίνεται είναι σημαντικό και για τους μεγάλους επίσης. «Το μόνο είδος παιχνιδιού, που μας αρέσει είναι το ανταγωνιστικό παιχνίδι», λένε οι ειδικοί.

Αλλά το παιχνίδι είναι εξίσου σημαντικό για τους μεγάλους και τους μικρούς. Δεν χάνουμε την ανάγκη για καινοτομία και ευχαρίστηση όπως μεγαλώνουμε. Το παιχνίδι φέρνει χαρά. Και αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την επίλυση προβλημάτων, την δημιουργικότητα και τις σχέσεις.

Τι πρέπει να μάθουμε: Βρείτε τα πράγματα που είναι διασκεδαστικά και ευχάριστα καθένα για το δικό του λόγο και κάντε τα!

Αλήθεια πόσα σπουδαία πράγματα μπορούμε να μάθουμε από τα παιδιά μας...