Θυρεοειδής και εγκυμοσύνη
Η αποκόλληση του πλακούντα, ο πρόωρος τοκετός, υπέρταση και θυρεοτοξική κρίση στην έγκυο, αναπτυξιακές και μαθησιακές δυσκολίες στο παιδί που θα γεννηθεί και καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου είναι μερικοί μόνο από τους κινδύνους που ενέχει η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς.
Ο υποθυρεοειδισμός κατά την κύηση
Η συχνότητα του υποθυρεοειδισμού στην κύηση κυμαίνεται γύρω στο 2%. Τα συμπτώματα μπορεί να είναι παρόμοια με τις φυσικές και συναισθηματικές αλλαγές, που παρατηρούνται στην εγκυμοσύνη όπως αύξηση βάρους, αίσθημα κούρασης, εξάντληση, «πρήξιμο», δυσκοιλιότητα.
«Η αδυναμία να θεραπευθεί ο υποθυρεοειδισμός αποτελεί δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση, καθώς το έμβρυο εκτίθεται σε αυξημένο κίνδυνο για αναπτυξιακές και μαθησιακές δυσκολίες και αυξάνεται ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό. Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει αναιμία, αποκόλληση του πλακούντα ή χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης του νεογνού», ανέφερε ο ενδοκρινολόγος επιμελητής Β στη Δ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική του Α.Π.Θ Ανάργυρος Κούρτης.
Επίσης, ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκληθεί είτε από αυτοάνοση διαταραχή του θυρεοειδή - την αποκαλούμενη θυρεοειδίτιδα Hashimoto - ή ακόμη και από θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, δηλαδή υπερβολική λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων. Μπορεί να εκδηλωθεί πριν ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συχνότερα εμφανίζεται αρκετούς μήνες ύστερα από τον τοκετό. Η διάγνωση μπορεί να γίνει με εξετάσεις αίματος και η θεραπεία επιτυγχάνεται εύκολα με τη χορήγηση λεβοθυροξίνης, η οποία αναπληρώνει ή συμπληρώνει την ορμόνη Τ4 που παράγεται υπό φυσιολογικές συνθήκες από το θυρεοειδή. Το χάπι αυτό μπορεί η γυναίκα να το παίρνει άφοβα σε όλη την εγκυμοσύνη ακόμη και στο θηλασμό.
Υπερθυρεοειδισμός κατά την εγκυμοσύνη
Ο υπερθυρεοειδισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σπάνιος. Ωστόσο, εάν δεν διαγνωσθεί και θεραπευθεί έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο όπως αποβολή, καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου, εμβρυική ταχυκαρδία, πρόωρο τοκετό, υπέρταση, καθώς και θυρεοτοξική κρίση, όταν τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών αυξηθούν πολύ.
Η πιο συχνή αιτία μητρικού υπερθυρεοειδισμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η αυτοάνοση νόσος Graves. Η συγκεκριμένη νόσος συναντάται σε 80-85% των περιπτώσεων. Η νόσος προσβάλλει σχεδόν 1 στις 1500 γυναίκες. Οι έγκυες γυναίκες που είχαν νόσο Graves πριν την εγκυμοσύνη μπορεί να παρουσιάσουν κατά την εγκυμοσύνη έξαρση στη νόσο. Εκτός από τη νόσο Graves υπάρχουν και άλλα πιο σπάνια αίτια υπερθυρεοειδισμού, όπως η θυρεοειδίτιδα, η τοξική βρογχοκήλη κλπ.
Η θυρεοειδίτιδα στις εγκύους
Υπολογίζεται ότι περίπου, μία στις είκοσι γυναίκες, θα εμφανίσει φλεγμονή στο θυρεοειδή αδένα μέσα στους πρώτους μήνες από τον τοκετό. Δεν προκαλεί πόνο ή διόγκωση του θυρεοειδή αδένα. Το αποτέλεσμα της φλεγμονής είναι οι διαταραχές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών. Η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό υποχωρεί από μόνη της ύστερα από έναν έως τέσσερις μήνες.
Πηγή:Ελευθεροτυπία
Επικίνδυνες για εγκύους και έμβρυα οι δυσλειτουργίες του θυρεοειδούς
