Πολλές φορές, μαμάδες με εκπλήσσουν όταν αρνούνται να πάρουν αγκαλιά τα παιδιά τους, για να μη κακομάθουν... Τέτοιες στιγμές, θέλω να τους πω για κείνα τα παιδιά που χώνονται στις αγκαλιές αγνώστων, απλώς και μόνο γιατί είναι ανοιχτές. Για τα παιδιά που ζουν στο περιθώριο της ελληνικής πρόνοιας, για τα παιδιά που ζουν παρατημένα μέσα στα μεγάλα παιδιατρικά νοσοκομεία, ξεχασμένα από το δημόσιο, με μόνη τους οικογένεια το προσωπικό των κλινικών.
