Σαν καλωσόρισμα...
Από την ανάγκη μας για επικοινωνία και από την αγάπη μας για τα παιδιά μας, θα πάρουμε φόρα.
Θα είναι ένας αγώνας αντοχής αυτός που αρχίζει για μας, όχι ταχύτητας, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα φτάσουμε νικήτριες στον προορισμό μας…
Σε μια χαρούμενη καθημερινότητα στο σπίτι που θα κυριαρχούν τα γέλια και όχι τα κλάματα, η ψυχραιμία και όχι ο πανικός, η χαρά και όχι η θλίψη, η ελπίδα και όχι η μιζέρια. Και η βεβαιότητα ότι όλα θα πάνε κατ’ ευχήν. Η βεβαιότητα που πηγάζει από τη γνώση ότι ο καθένας μας μπορεί να φτιάξει τη ζωή του όπως ακριβώς τη θέλει και να ζήσει όπως ονειρεύτηκε. Μόνο εμείς μπορούμε να σαμποτάρουμε την ευτυχία μας και αυτό το φθινόπωρο -που ήρθε για τα καλά στην Ελλάδα- θα αποφασίσουμε ότι δεν θα κάνουμε αυτήν τη φορά το ίδιο λάθος…
Αυτήν τη φορά, θα κάνουμε τη ζωή μας φωτεινή και τον κόσμο μας όμορφο, κόντρα σε ότι προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι άλλοι. Και τα παιδιά μας θα μεγαλώσουν μέσα σε αυτόν τον κόσμο και θα αποκτήσουν αντισώματα ευτυχίας, για να αντέχουν στο χειμώνα των ανθρώπων και να φέρνουν την άνοιξη στις ζωές τους.
Αρκετά δυστυχισμένα παιδιά μεγάλωσαν σεαυτόν τον σκληρό κόσμο… Ας κάνουμε τα δικά μας χαρούμενα… Την αφετηρία αυτού του δρόμου όμως πρέπει να την χαράξουμε εμείς, για να περπατήσουν και εκείνα με τη σειρά τους και να αφήσουν τα δικά τους μοναδικά ίχνη στη ζωή!
Είναι η πιο δύσκολη δουλειά στον πλανήτη να μεγαλώνεις παιδιά και την ίδια στιγμή η πιο μαγική.
Και η πιο ανταποδοτική. Γιατί για κάθε δευτερόλεπτο που μοιράζεσαι με το παιδί σου, κερδίζεις τόνους αγνής και αδιαπραγμάτευτης αγάπης… Κερδίζεις την ίδια τη ζωή!
Είσαι έτοιμη;
Να έχεις μια υπέροχη εβδομάδα,
Σε φιλώ γλυκά,
Ράνια
