"Προσπαθώ τόσο πολύ, αλλά κανείς δε με πιστεύει…"
Η Αριστέα έβγαλε τεράστια αντίδραση για το σχολείο, δεν ήθελε να έρθει και όταν ερχόταν, ήταν πάντα αδιάβαστη, κάτι το οποίο δεν άρμοζε στη μέχρι τώρα συμπεριφορά της. Παρόλο που στην ορθογραφία πάντα ήταν αδύναμη, τώρα τα λάθη είχαν γίνει αμέτρητα, ενώ διαβάζοντας τα γραπτά της κείμενα, σχεδόν δεν έβγαινε νόημα.
Όταν ενημερώθηκα από τη δασκάλα για την απότομη αυτή αλλαγή στις επιδόσεις της, μπήκα στην τάξη για να την παρατηρήσω την ώρα του μαθήματος. Αυτό το οποίο μου έκανε εντύπωση ήταν ότι αντίκρισα ένα παιδί σχεδόν κατάκοπο. Στήριζε με το ένα χέρι το κεφάλι της, ενώ κατέβαλλε μεγάλη προσπάθεια για να συγκεντρωθεί. Όταν η δασκάλα πήγε από πάνω της, περιμένοντας να ολοκληρώσει μια άσκηση η Αριστέα ξέσπασε σε λυγμούς και ψέλλισε: «Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια… Το μισώ το σχολείο!». Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο τις επόμενες μέρες όταν το κορίτσι άρχισε να απομονώνεται την ώρα του διαλείμματος και κυρίως να αρνείται να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε δραστηριότητα απαιτούσε μια παραπάνω προσπάθεια.
Μετά από όλα τα παραπάνω αποφάσισα να καλέσω τη μητέρα της. Διέκρινα στο πρόσωπό της ένα έντονο άγχος για την επίδοση της κόρης της. Τα λόγια της ήταν χαρακτηριστικά: «Μη σας πείθει κ. Κλαίρη! Μια σκέτη τεμπέλα είναι που το μόνο που ξέρει να κάνει, είναι να κλαίγεται ότι προσπαθεί!». Η ίδια ισχυριζόταν ότι η Αριστέα το τελευταίο διάστημα «τα είχε ρίξει στον κόκορα». Στην ερώτησή μου πόσες ώρες διαβάζει το παιδί, η απάντηση ήταν «Όλη μέρα την κυνηγάω!!! Αν δεν είμαι από πάνω της, δεν πρόκειται να καταφέρει τίποτα!».
Την επόμενη κιόλας μέρα ζήτησα να δω ατομικά την Αριστέα. Οι υποψίες μου δεν άργησαν να επιβεβαιωθούν... Ήταν ξεκάθαρο ότι η Αριστέα παρουσίαζε ενδείξεις δυσορθογραφίας και δυσανάγνωσης, ενώ ταυτόχρονα η μνήμη της ήταν ιδιαίτερα ασθενής. Αμέσως τηλεφώνησα στη μητέρα και της ζήτησα να μην ξαναπιέσει το παιδί και να απευθυνθεί άμεσα σε κάποιο κέντρο αξιολόγησης. Η Αριστέα, πράγματι είχε κάποια ελαφριάς μορφής δυσλεξία και το μόνο που θα χρειαζόταν, ήταν μια μικρή ενίσχυση. Η μητέρα της, μη γνωρίζοντας και προφανώς μην έχοντας ποτέ καθοδηγηθεί σωστά, είχε αφήσει ένα παιδί με δυσλεξία να φτάσει στην Τετάρτη δημοτικού χωρίς υποστήριξη!
Το ουσιαστικό πρόβλημα όμως δεν ήταν αυτό. Το μεγάλο πρόβλημα της Αριστέας ήταν ότι βίωνε καθημερινά τη ματαίωση. Η μικρή, παρόλο που εργαζόταν στο όριο των δυνατοτήτων της, οι επιδόσεις της δε έφταναν ποτέ ένα υψηλό επίπεδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να εξαντλείται στην προσπάθειά της να ακολουθήσει το επίπεδο των συμμαθητών της μέσα στη νέα σχολική τάξη. Ταυτόχρονα, το άγχος και οι υπερβολικές απαιτήσεις από το σπίτι της για καλύτερες επιδόσεις δεν τελείωναν ποτέ, κάτι που ώθησε το κορίτσι να κυριεύεται από αισθήματα ανικανότητας καθώς και να παρουσιάζει νευρικότητα, χαμηλή αυτοεκτίμηση και μειωμένα κίνητρα για μάθηση.
Το παιδί μπήκε τελικά σε εντατικό πρόγραμμα μαθησιακής ενίσχυσης, όμως τη μεγαλύτερη δουλειά χρειάστηκε να την κάνει η μητέρα της, έτσι ώστε να μπορέσει να αποδεχτεί τη δυσκολία του παιδιού της και να το βοηθήσει, χωρίς να το πιέζει, να το ματαιώνει ή να το απορρίπτει.
Πως μπορεί όμως να αισθάνονται τόσα άλλα παιδιά, που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες, όπως η Αριστέα; Αλήθεια, τα έχουμε ρωτήσει ποτέ; Πόσοι είναι αυτοί που έχουν μπει στη διαδικασία να το μάθουν;
Με το συγκεκριμένο ζήτημα, θα ασχοληθούμε αναλυτικά, την ερχόμενη εβδομάδα.
Για οποιαδήποτε απορία έχετε ή αν θέλετε την συμβουλή μου για κάποιο θέμα που σας απασχολεί, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου χρησιμοποιώντας τη φόρμα σχολίων ακριβώς κάτω από τα άρθρα μου. Θα ήταν χαρά μου να σας βοηθήσω να λύσετε προβλήματα που αντιμετωπίζετε μέσα στην οικογένειά σας. Σε περίπτωση που θέλετε να έχετε μια προσωπική επικοινωνία μαζί μου, περιμένω τα e-mails σας στη διεύθυνση: klairhseiradaki@gmail.com
'Αραγε τα παιδιά μπορούν μέσα από τα παραμύθια να εκδηλώσουν τις βαθύτερες σκέψεις τους για διάφορα θέματα που τα προβληματίζουν; Την Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 18.30 μ.μ, στο βιβλιοπωλείο Ευρυπίδης στη Στοά στο Χαλάνδρι, σας προσκαλώ σε μια συζήτηση που θα κάνουμε για τη σημασία των παραμυθιών στην ανάπτυξη του παιδιού και τη σημασίων των ιστοριών και των παραμυθιών στη ζωή μικρών και μεγάλων.
