11 πράγματα που έμαθα για την καισαρική

Είχα μία πολύ καλή μαία και ο σύζυγός μου ήταν πάντα δίπλα μου. Μετά από 32 τρομακτικές ώρες στο μαιευτήριο χωρίς καμία πρόοδο, έπρεπε να πάρουμε την καλύτερη απόφαση τη στιγμή εκείνη που δεν ήταν άλλη από καισαρική τομή. Δεν αναστατώθηκα ούτε απογοητεύτηκα γιατί στο τέλος απέκτησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Αλλά αν σκέφτεστε την καισαρική, θα ήθελα να σας πω, τι θα προτιμούσα να ξέρω εκ των προτέρων!

Μύθος 1. Η επισκληρίδιος δεν πονά.

Στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι. Η ίδια η βελόνα δεν πονά αλλά όταν έχετε συσπάσεις και συστολές και ο γιατρός προσπαθεί να κάνει την ένεση στη σπονδυλική σας στήλη, θυμίζοντας σας συνεχώς να μην κουνιέστε γιατί μπορεί να παραλύσετε, δεν είναι ότι το καλύτερο!

Μύθος 2. Στο χειρουργείο κάνει λίγο κρύο.

Ενώ αρχικά σκέφτηκα ότι το πάγωμα από την επισκληρίδιο είχε εξαπλωθεί σε όλα τα μέλη μου γιατί δεν τα αισθανόμουν πλέον, αποδείχτηκε ότι το θερμόμετρο ήταν στους μείον βαθμούς! Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη αν ήμουν στο χειρουργείο ή στο νεκροτομείο. Θα πρέπει να μπορούμε να φοράμε τη γούνα μας και όχι την ελαφριά ρόμπα του νοσοκομείου. Ποιος χρειάζεται τέτοια θερμοκρασία;

Μύθος 3. Το να τρέμεις από τα φάρμακα είναι φυσικό.

Νόμιζα ότι έσπασα κάποιο δόντι, τόσο πολύ έτρεμα ή ίσως έπαθα υποθερμία από την τόση χαμηλή θερμοκρασία. Πιστεύω ότι ξεπέρασα και την Shakira με τα «κουνήματά μου»! Τώρα καταλαβαίνω γιατί αυτά τα κρεβάτια έχουν ιμάντες.

Μύθος 4. Μπορεί να αισθανθείτε ένα μικρό τράβηγμα, την στιγμή που παίρνουν το μωρό.

Ένα μικρό τράβηγμα; Αυτό ήταν η βίαιη αφαίρεση ενός μικρού ανθρώπου από το βάθος των εσωτερικών μου οργάνων! Αν μετά από 32 ώρες προσπάθειας το μωρό μου δεν μπορούσε να «βγει έξω» από μόνο του, δεν ήταν δυνατόν «να πηδήξει έξω» εύκολα. Δεν μπορώ να πω ότι ευχαριστήθηκα πολύ με την αίσθηση ότι κάποιος «πειράζει» τα έντερά μου.

Μύθος 5. Η κίνηση στο κάτω μέρος του σώματος, θα είναι περιορισμένη μέχρι να περάσει το μούδιασμα.

Περιορισμένη; Ας γελάσω. Ήμουν παράλυτη σε σημείο που όταν με μετέφεραν από το χειρουργικό τραπέζι στο φορείο, ρώτησα αν το κάτω μέρος του σώματός μου ήρθε μαζί μου. Ήμουν σίγουρη ότι πήραν και τα πόδια μου μαζί με το μωρό μου και ότι ήμουν έτοιμη να εμφανιστώ σε τσίρκο!

Μύθος 6. Καθώς η μορφίνη αφήνει το σώμα σας, μπορεί να παρατηρήσετε μία αίσθηση φαγούρας.

Μάλλον έμοιαζα σαν υποψήφια για εξορκισμό, όπως «κατέστρεφα» το πετσί μου ξύνοντας το στην αίθουσα ανάνηψης. Για τις επόμενες, 48 ώρες ήμουν πεπεισμένη ότι ο ορός έσταζε μικροσκοπικές σαρανταποδαρούσες στο σώμα μου και όχι φαρμακευτική αγωγή. Όταν ήρθε το πρωινό μου ήθελα να αρπάξω το τοστ και να το κάνω σφουγγάρι και δεν βοηθούσε καθόλου που η κουβέρτα του νοσοκομείου ήταν ελαφριά από βαμβάκι. Δεν ένοιωσα ποτέ στη ζωή μου τόσο χαρούμενη όσο όταν πήρα αντισταμινικό.

Μύθος 7. Οι ελαστικές κάλτσες βοηθούν την κυκλοφορία

Όχι! Οι ελαστικές κάλτσες βοηθούν να μην μπορείτε να ξύσετε τα πόδια σας. Δόξα τω Θεώ για τον καθετήρα γιατί αλλιώς θα χρησιμοποιούσα το άδειο φλιτζάνι μου, πριν προφτάσω να ελευθερωθώ από τα καλώδια και τους ορούς. Να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι το κρεβάτι μου είχε περισσότερα κουμπιά από διαστημόπλοιο.

Μύθος 8. Μπορεί να έχετε μειωμένη αίσθηση και ελαφρό πρήξιμο στην περιοχή της τομής για λίγο.

Ήμουν τόσο πρησμένη και από τις δύο πλευρές της τομής μου ώστε μου φαινόταν σαν να είχα ένα ζεστό hot dog δεμένο στο στομάχι μου. Δεν ήταν αρκετό που η κοιλιά μου ήταν χάλια, ήταν ακόμη χειρότερο ότι δεν ένοιωθα τίποτε. Και ίσως αυτό να είναι καλό μετά από μία χειρουργική επέμβαση, αλλά μην ανησυχείτε, απλά θα μπορούσα να ανεβάσω το φερμουάρ του τζιν μου μαζί με το κρέας μου χωρίς να το αντιληφθώ. Όμως η τομή, μετά τις πρώτες στιβάδες του δέρματος, πονούσε πολύ. Σαν ο Bruce Lee να με κλωτσούσε στο στομάχι.

Μύθος 9. Το στομάχι σας θα είναι ευαίσθητο όταν σηκωθείτε και αρχίσετε να περπατάτε.

Το στομάχι είναι ευαίσθητο και βαρύ όταν φάμε καυτό φαγητό με πολύ πιπέρι. Φρικτό πόνο αισθάνεστε όταν σας κόβουν με το μαχαίρι για να βγει το παιδάκι. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έκανα 50 βήματα γρυλίζοντας σαν να έπαιζα επαγγελματικό τένις. Η πρώτη φορά που σηκώθηκα στο νοσοκομείο ένοιωσα ότι τα σωθικά μου θα έβγαιναν έξω, γι’ αυτό σε κάθε βήμα κρατούσα το στομάχι μου για να μην διαλυθώ, στην περίπτωση που ο γιατρός είχε ξεχάσει να κάνει διπλό κόμπο!

Μύθος 10. Κρατώντας ένα μαξιλάρι πάνω στη τομή σας όταν βήχετε ή φτερνίζεστε σταματά τον πόνο.

Θα μπορούσα να κρατήσω και ένα ορθοπεδικό στρώμα στο στομάχι μου και πάλι θα ένοιωθα σαν να έβγαιναν όλα έξω. Το πρώτο μου λάθος όταν γύρισα σπίτι, ήταν να προσπαθήσω να δω μία κωμωδία με τον άνδρα μου. Αλλά μετά από το πρώτο συγκρατημένο γέλιο μου είδα αστεράκια από τον πόνο. Κατάλαβα ότι αυτό που λένε "θα σου κοπούν τα ράμματα από το πολύ γέλιο" είναι αλήθεια. Έτσι, προτίμησα να δω μία δραματική ταινία.

Μύθος 11. Μπορεί να μην αισθανθείτε τον ίδιο δεσμό με το μωρό σας (σε αντίθεση με το φυσικό τοκετό).

Δεν συμφωνώ. Πιστεύω ότι ο δεσμός της μητέρας και του παιδιού εξαρτάται από το ότι έχει βγει από το σώμα μας. Τη στιγμή που η κόρη μου ακούμπησε στο στήθος μου, ένοιωσα γεμάτη αγάπη και απόλυτο δέος. Ήμουν ερωτευμένη μαζί της από τη στιγμή που άκουσα το πρώτο της κλάμα. Η φύση κάνει ότι χρειάζεται να κάνουμε, και αν στην δική σας περίπτωση η καισαρική τομή ήταν η απόλυτη λύση, τότε να είστε ευγνώμονες για το θαύμα ενός ευτυχισμένου και υγιούς μωρού.

Εάν κάποιος προσπαθήσει να σας κάνει να αισθανθείτε άσχημα για το πώς κατέληξε ο τοκετός σας, μην απογοητεύεστε! Ό,τι δεν σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό!