Μητρότητα είναι...
Μητρότητα είναι να φτιάχνεις το ένα φαγητό πίσω απ΄ το άλλο και τελικά να μην τους αρέσει κανένα και να τρώνε μόνο μπισκότα και τοστ.
Μητρότητα είναι να μαλώνουν τα παιδιά σου μεταξύ τους για το ποιος θα κάτσει δίπλα σου και για το ποιος το άρχισε πρώτος και για το ποιον αγαπάς περισσότερο, παρόλο που εσύ τα αγαπάς το ίδιο γενικά, αλλά αυτήν τη στιγμή δεν τα αντέχεις!
Μητρότητα είναι να καθαρίζεις τόσα κακά που δεν φανταζόσουν ποτέ!
Μητρότητα είναι ένα αυτοκίνητο γεμάτο πατημασιές, λιωμένα μπισκότα και σουσάμια, που ντρέπεσαι να βάλεις μέσα ακόμα και την ίδια σου τη μάνα…
Μητρότητα είναι να ακούς εκατοντάδες φορές τη μέρα τη λέξη «γιατί;» και τις περισσότερες να μην έχεις να δώσεις καμιά απάντηση.
Μητρότητα είναι να ξέρεις, με το που αγγίζεις το μέτωπο τους, πόσο πυρετό έχουν, ακριβώς…
Μητρότητα είναι να μη θυμάσαι από πότε έχεις να κοιμηθείς σερί μια ολόκληρη νύχτα.
Μητρότητα είναι να ξοδεύεις όλα σου τα λεφτά για τα παιδιά σου και να χαίρεσαι γι αυτό.
Μητρότητα είναι οι ραγάδες στην κοιλιά σου, ένα νούμερο μεγαλύτερο στα παντελόνια (το λιγότερο) και το πεσμένο σου στήθος…
Μητρότητα είναι να εκτιμάς (επιτέλους) τη δική σου μαμά.
Μητρότητα είναι να φαντασιώνεσαι ότι ο σωρός των άπλυτων ρούχων θα εξαφανιστεί, ενώ ξέρεις πολύ καλά ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ.
Μητρότητα είναι να τραγουδάς όλα τα αγαπημένα τραγούδια των παιδιών σου ακόμα και αν σε εκνευρίζουν αφάνταστα οι στίχοι τους.
Μητρότητα είναι να μην νιώθεις ηρεμία αν δεν είναι όλα τα παιδιά σου μαζί σου, στο σπίτι σας.
Μητρότητα είναι να αισθάνεσαι σχεδόν συνέχεια άρρωστη και κουρασμένη.
Μητρότητα είναι να μην μπορείς ποτέ να πας τουαλέτα ή να κάνεις μπάνιο με την ησυχία σου.
Μητρότητα είναι να χρησιμοποιείς το μανίκι σου για να σκουπίσεις μυτούλες που τρέχουν και το δάχτυλό σου για να καθαρίσεις πασαλειμμένα μαγουλάκια…
Μητρότητα είναι να μπορείς να αναγνωρίσεις ποιος ξυπνάει το βράδυ και περιφέρεται μέσα στο σπίτι, μόνο από τον ήχο των βημάτων του…
Μητρότητα είναι να μη θες να ξεστομίσει το «εγώ στα έλεγα, εσύ δε με άκουσες» αν και εσύ το έλεγες ότι έτσι θα γίνει, αμέτρητες φορές και εκείνο δε σε άκουσε.
Μητρότητα είναι όταν κουρνιάζεις στο κρεβάτι ξεθεωμένη και ένα από τα παιδιά σου ξαφνικά κάνει κάτι αστείο… Εκείνη τη στιγμή χαμογελάς, τόσο αληθινά, τόσο μέσα από την ψυχή σου! Την ίδια στιγμή παγώνεις, κοιτάς τα παιδιά σου που είναι μαζεμένα στο κρεβάτι σου και σκέφτεσαι ότι το μόνο πράγμα που έχει σημασία για σένα στον κόσμο είναι εκεί μπροστά σου. Είναι δικά σου και αξίζουν κάθε θυσία, κάθε άγρυπνη νύχτα σου…
Και τότε, 2 δευτερόλεπτα μετά, το ένα κατά λάθος θα σκουντήξει το άλλο, και το δεύτερο θα ανταποδώσει με μια δαγκωνιά.. κι εσύ θα εύχεσαι, για εκατοστή φορά μέσα στη μέρα, να μπορούσες να γυρίσεις πίσω το χρόνο και να κρατήσει η ηρεμία και η χαρά που ένιωθες πριν για μια ακόμα στιγμή…
Ζηνοβία, η μαμά της Κατερίνας, του Νικήτα, και του Γρηγόρη!
