Σπουδές στο ΜΙΤ ή στους πάγκους της Πανσπουδαστικής;

Γεμάτοι χαρά λοιπόν, ξεκινήσαμε το Σαββατιάτικο πρωινό να πάμε. Φτάνοντας, τον πιάνω από το χέρι και του λέω «αγόρι μου, εύχομαι αυτή να είναι η πρώτη από τις πολλές διακρίσεις που θα πάρεις στη ζωή σου» και μπήκαμε στο χώρο για να βρούμε την αίθουσα.

Ανεβαίνοντας στον πρώτο όροφο όπου και θα γινόταν η βράβευση, το θέαμα που αντίκρισα ήταν απίστευτο! Ο χώρος είναι σαν ρημαγμένο πολιτικό κέντρο. Δάγκωσα τη γλώσσα μου όταν ο γιος μου με ρώτησε αν αυτό είναι το τόσο σπουδαίο ίδρυμα που τόσες μέρες του εκθείαζα.

Πριν την βράβευση, ο πρόεδρος της μαθηματικής εταιρίας, μας ανέφερε τη διαδικασία των διαγωνισμών. Κάθε χρόνο, μετά από πολλά τεστ, κάποιοι λίγοι Έλληνες μαθητές διακρίνονται σε πανευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο επίπεδο. Το κακό, λέει ο κ πρόεδρος είναι ότι σε αυτούς τους μαθητές, γίνονται προτάσεις από μεγάλα πανεπιστήμια όπως το Yale και το MIT. Μας προέτρεψε λοιπόν, αν τύχει και στο παιδί μας να διακριθεί και του γίνει πρόταση, να την αρνηθεί και να προτιμήσει το Μαθηματικό Αθηνών.

Και σκέφτομαι, είναι δυνατόν να είσαι τόσο χαζός;

Είναι δυνατόν να τολμάς να προτρέψεις μπροστά σε κόσμο τα παιδιά να προτιμήσουν το εκλογικό της Πανσπουδαστικής από το MIT;

Είναι άλλο να πεθαίνεις για την Ελλάδα και άλλο η Ελλάδα να σε πεθαίνει…