Πώς άλλαξα τη διατροφή μου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου
Τις αρχές της εγκυμοσύνης μου τις πέρασα σαν “καπετάνιος σε φουρτούνα”.
Αμέτρητες αναγούλες και ναυτία. Όπως καταλαβαίνετε η διατροφή μου απλά δεν υπήρχε! Δεν είχα διάθεση για τίποτα και έφτασα να χάσω 5 κιλά και η κοιλίτσα μου να είναι μικρότερη από πριν.
Όταν πήγα στον γυναικολόγο μου και με βεβαίωσε πως όλα βαίνουν καλώς και με τον καιρό όλα θα γίνουν ομαλότερα και πιο «απολαυστικά» για εμένα τον άκουσα να με ρωτάει:
«Τι τρως Γωγώ μου;»
Στο βλέμμα του ήξερα πως δεν χωρούσαν τα ψέματα. Του είπα λοιπόν πως ουσιαστικά δεν τρώω και όοοταν αποφασίζω να φάω, θέλω «βρωμίτσα».
Δεν έγινε έξαλλος απλά μου είπε πως είναι κρίμα προτού καν γεννήσω το μωρό μου, να το επιβαρύνω με άχρηστα συστατικά και να το ωθώ σε μία ανθυγιεινή ζωή χωρίς να την έχει επιλέξει προτού καν γεννηθεί.
Αυστηρός, ξε-αυστηρός εγώ έφαγα τέτοιο «χαστούκι» που αισθάνθηκα άσχημα.
Έχει δίκιο! Δεν φτάνει που πέρασα μία παιδική ηλικία να είμαι η παχουλή της τάξης, μια εφηβική ηλικία να ντρέπομαι να βάλω κοντά σορτσάκια, μια φοιτητική να μην απολαμβάνω εντελώς το σώμα μου αλλά να το επιβαρύνω με δίαιτες/απεργίες πείνας, τώρα είμαι έγκυος και είναι σαν να βρήκα αφορμή να φάω «χαζομάρες» χωρίς τύψεις.
«Έλα μωρέ κιλά είναι θα φύγουν» - σκεφτόμουν…
Ντροπή να σκέφτομαι τα κιλά ενώ πια πρέπει να σκεφτώ το μωράκι μου. Την υγεία του.
Μην τα πολυλογώ. Γύρισα σπίτι και άλλαξαν όλα.
Αποφάσισα να αλλάξω τρόπο ζωής. Και εγώ και ο άντρας μου. Να γίνουμε υγιείς όχι μόνο σωματικά αλλά και συναισθηματικά, όχι μόνο για εμάς αλλά για το παιδί μας που θα μεγαλώσει έχοντας εμάς ως πρότυπο.
Συμβουλεύτηκα έρευνες στο διαδίκτυο, τη μαμά μου (εννοείται) και μία φίλη διατροφολόγο και μην σας τα πολυλογώ εγώ ξεκίνησα διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά και ο άντρας μου ξεκίνησε να τρώει σωστότερα, δηλαδή να μην παραλείπει πρωινό, δεκατιανό και απογευματινό.
Την επόμενη μέρα πήγαμε στο Lidl της γειτονιάς και γεμίσαμε ένα καρότσι πράγματα.
Σαν πολύχρωμος καμβάς ήταν το καρότσι μας έτσι γεμάτο με φρούτα και λαχανικά.
Καταρχήν να σας ενημερώσω πως το Lidl είναι η χαρά αυτού που ξέρει να τρώει και κυρίως αυτού που ξέρει να τρώει και δεν έχει χρόνο. Έχει άπειρα φρούτα και λαχανικά, σχεδόν όλα από ελεγμένους Έλληνες παραγωγούς.
Για δεκατιανό και απογευματινό τρώμε φρούτα! Καμιά φορά αν κάνω εναλλαγή του απογευματινού με σπιτική μπάρα τότε φτιάχνω μια φρουτοσαλάτα για βραδινό και τρελαίνομαι. Ο αγαπημένος μου συνδυασμός είναι φραουλίτσες, μπανάνα, κερασάκια, μήλο & πορτοκάλι. Του άντρα μου είναι: Ανανάς, ακτινίδιο, μπανάνα (το νιώθω λίγο «ίουχ» αλλά μάλλον φταίει η αναγούλα της εγκυμοσύνης).
Όταν δε, έχω «λιγούρες» (αντικειμενικά ονομάζονται «ψάχνω αφορμές») κόβω καροτάκια τα περνάω από το τηγάνι ή τον φούρνο χωρίς λάδι, τα πασπαλίζω με λίγο θυμαράκι και τα βουτάω σε ντιπ από σκέτο γιαουρτάκι. Είναι πεντανόστιμο.
Να σας πω όμως τι; Δεν στερούμαστε! Τίποτα! Σκεφτείτε, έμαθα να κάνω κάατι σαν «χειροποίητο πατατάκι».
Κόβω λαχανικά και φρούτα όπως κολοκυθάκι, μήλο, γλυκοπατάτα, καρότο, ανανά, μπανάνα και τα αποξηραίνω στον φούρνο. Τα βάζω σε σακουλάκια και όποτε θέλουμε ένα «σνακ ταινίας» όπως τα λέμε, το έχουμε! Είναι νόστιμο, υγιεινό, ξέρουμε ότι αυτό που τρώμε το αγοράσαμε/μαγειρέψαμε εμείς από τα Lidl και δεν συνοδεύεται ποτέ με ενοχές!
Το αποτέλεσμα;
Ο άντρας μου έχασε μερικά κιλάκια που πήραμε παρέα μέσα σε ένα χρόνο.
Ξεκινήσαμε ελαφρύ περπάτημα και μαγειρεύουμε παρέα κάθε βράδυ – ναι! Όπως στις ταινίες.
Ο γιατρός μου είναι υπερευχαριστημένος σε κάθε συνάντηση από την πορεία της εγκυμοσύνης μου και συνηθίζει να λέει «Γωγώ μου το παιδί είναι καλά και τα μάγουλα σου ροζ-ροζ όπως το φύλλο του»
Περιμένουμε κορίτσι λοιπόν. Και ήδη νιώθω περήφανη για εμένα.
Περήφανη γιατί ήμουν γυναίκα και θα γίνω μάνα που θα φέρει στον κόσμο ένα κορίτσι που θα μεγαλώσει με αυτοπεποίθηση, υγιές πρότυπο και αγάπη πολλή.
Έχω ήδη ενημερωθεί σχετικά με τη διατροφή που θα πρέπει να ακολουθήσει μεγαλώνοντας και αν σκεφτείτε πως τα ψάχνω από νωρίς να σας πω απλά πως δεν κρατιέμαι!
Ανυπομονώ! Ανυπομονώ να την αγκαλιάσω, να τη δω να χαμογελάει, να κάνει τα πρώτα της βήματα, να δοκιμάσει λεμόνι, να πει μαμά, να πάει σχολείο, να κάνει βουτιά, να μου γράψει κάρτα «μαμά σ’αγαπώ», να σπουδάσει, να ερωτευτεί, να κάνει δική της οικογένεια και εμείς να είμαστε εκεί. Δίπλα της. Για πάντα δίπλα της.
Χαρούμενοι γιατί της δώσαμε τα εφόδια που απαιτούνται για να μεγαλώσει σωστά, υγιής σε σώμα, πνεύμα, ψυχή και πάνω από όλα ελεύθερη. Ελεύθερη να επιλέξει τη ζωή της όπως εκείνη ονειρεύεται.
